Assistent
Welkom bij Assistent – uw betrouwbare online bron voor hulp bij huis, reparaties en onderhoud van huishoudelijke apparaten, interieurontwerp en handige tips!
Assistent
HomeAlle artikelenVriendelijke steden: ruimtes bouwen voor autistische mensen
#image_title
Alle artikelen

Vriendelijke steden: ruimtes bouwen voor autistische mensen

adminadminno commentNo tags
37views

Architectuur en design

Architectuur en design

Beste ideeënboeken

DA Chipperfield wint Pritzker Prize 2023 en Italië doet ook meeHoe word je een designverzamelaar?

Hoeveel kost het om met een architect te werken?Nieuwsgierigheid achter 5 prestigieuze internationale designprijzen

Verschijnt in
Laatste artikels
Dat blijkt ook
Pictogram van het ontwerpHoofdpersonen

Vriendelijke steden: ruimtes bouwen voor autistische mensen

Een zorgvuldige planning kan helpen om omgevingen gastvrijer te maken, op basis van specifieke behoeften

Jasmijn Goh22 juli 2018

Houzz SG-bijdrager. Auteur. Auteur. Opvoeder. Gevestigd in Singapore en regelmatig onderweg in Zuidoost-Azië.
Ander
Verenigingen en individuen die zich bezighouden met autismebewustzijn werken ook aan het vergroten van het publieke bewustzijn en zetten zich in verschillende richtingen in, waaronder het geven van een rol aan de organisatie van ruimtes. Welke relatie bestaat er in het bijzonder tussen het ontwerp van omgevingen en autisme? Architecten zouden kunnen denken dat er in dit opzicht weinig ruimte is voor interventie. In plaats daarvan moet je nooit stoppen met dromen: een zorgvuldige organisatie van ruimtes kan een groot verschil maken in de levens van mensen die aan autisme lijden.

Kunnen we eraan denken om letterlijk ‘vriendelijkere’ steden te bouwen? Als we, in plaats van alleen maar compassie te voelen, de behoeften van mensen met autisme concreet proberen te begrijpen, kunnen we ons concentreren op het even ‘gevoelig’ maken van de ruimtes die we innemen.

Maar wat betekent het om een ​​gebouwde omgeving “vriendelijk” te maken? Het zou eenvoudigweg kunnen betekenen dat er minder ontzag wordt gewekt en dat het een gastvrijere plek wordt, met een meer ‘vriendelijke’ sfeer. Een lange witte gang met identieke deuren kan zelfs bij een neurotypisch persoon desoriëntatie en angst veroorzaken (de term ‘neurotypisch’ duidt op mensen die niet aan autistische stoornissen lijden). Op dezelfde manier kan een langdurig verblijf in een kamer zonder ramen met alleen neonverlichting ondraaglijk worden.
Autisme omvat een breed spectrum aan symptomen en aandoeningen, en het is niet eenvoudig precies vast te stellen wat een ruimte een ‘vriendelijkere’ plek kan maken. Een omgeving kan bijvoorbeeld worden aangepast aan de behoeften van een autistisch persoon door de zintuiglijke waarnemingen van degenen die die ruimte gebruiken te faciliteren. Hoewel dit geen deel uitmaakt van de diagnostische criteria, is het bekend dat autistische personen de neiging hebben om sensorische informatie anders te verwerken dan de meeste mensen, met de neiging om hyper- of hypogevoelig te zijn voor externe stimuli zoals licht, geluid, temperatuur en de oppervlakte. van objecten.

Toen hij de New York-Presbyterian Hospital Center for Autism & the Developing BrainIn 2013 heeft het team van daSILVA Architects een oude sportschool omgebouwd tot een gebouw dat geschikt is voor kinderen met autisme. Eén van de aspecten waar de architecten in dat geval bijvoorbeeld de meeste aandacht aan besteedden, was de akoestiek. Om het lawaai tot een minimum te beperken, hebben de ontwerpers niet alleen alle kamers voorzien van geluidsabsorberende panelen en vloeren, maar ook de ketel en alle airconditioners naar een ander deel van het gebouw verplaatst..

Een ander aspect waarmee bij het ontwerpen rekening kan worden gehouden, is het proberen een omgeving te creëren die zelfregulering vergemakkelijkt. Het is bekend dat mensen met autisme ruimte en tijd nodig hebben om kalm te vinden en een soort ‘reset’ uit te voeren wanneer ze moeilijkheden ondervinden bij het reguleren van hun emoties, of wanneer ze een omgeving als te stimulerend ervaren. Zelfs op een vanuit het oogpunt van zintuiglijke waarneming ‘vriendelijke’ plek, waar de lichten niet flikkeren, de autobanden niet piepen en de nieuwe T-shirts geen ruwe labels hebben, kunnen er veel aspecten zijn die niet onder controle kunnen worden gehouden en gevoelige emoties, die tot chaos kunnen leiden. Wat de omgeving in dit geval kan bieden, is een veilige plek waar de persoon kan ‘resetten’.
Al Kindle-tuin van Singapore**, bekend als de eerste kleuterschool in de stad die open is voor kinderen met alle soorten vaardigheden, zijn er open ruimtes ontworpen die kunnen worden aangepast aan de flexibele configuratie van de klaslokalen, met kleine en intieme nissen gewijd aan momenten van stilte . Zelfs in een traditioneel klaslokaal kan de aanwezigheid van een rustige leeshoek nuttig zijn voor leerlingen die wat tijd alleen willen doorbrengen, weg van wat er in de klas gebeurt. Misschien kunnen we denken dat hetzelfde concept ook op andere contexten kan worden toegepast.

Nog steeds in Singapore, De inham van de Caterpillar, een kleuterschool georganiseerd binnen een onderzoeksinstituut (op deze en de volgende foto), is ontworpen door de studio Lekker Architects gebaseerd op het idee dat de omgeving, als ze in staat is de aandacht te trekken, nieuwsgierigheid te wekken en communicatie te bevorderen, een “derde leraar” vertegenwoordigt. Hier zijn de kolommen voorgesteld als bomen, bieden rijen treden voldoende ruimte om te tuimelen en tuimelen, en is een observatieruimte, gewijd aan leraren in opleiding, ingericht alsof het een tuinhuisje is, in een ruimte die doet denken aan een Dorsvloer.

** stad waar Jasmine Goh, de auteur van dit Ideabook, woont

Hoewel het waar is dat de ruimte een belangrijke rol speelt in ons dagelijks leven, lijdt het geen twijfel dat de gebouwde omgeving een verschil kan maken in het leven van iemand met autisme. Gezien het feit dat elk onderwerp met unieke uitdagingen te maken krijgt, over een zeer breed spectrum van aandoeningen, zijn er veel verschillende meningen over hoe je het beste een omgeving voor dit type gebruiker kunt ontwerpen. Desondanks kunnen we zeker een aantal fundamentele principes volgen, die uiteindelijk niet verschillen van de principes die aan de basis liggen van goede architectuur. Welke sensatie geeft de ruimte aan degenen die deze bewonen en gebruiken? Hoe bruikbaar en toegankelijk is deze ruimte? Als u ontwerpers en architecten bent, zal de impact van uw projecten en omgevingen niet alleen worden waargenomen door degenen die ze gebruiken, maar zult u ook het vermogen hebben om veranderingen in de samenleving teweeg te brengen. Laten we daarom vriendelijke steden bouwen.

Het is jouw beurt! Zijn er nog andere kenmerken die een project geschikter maken voor iemand met autisme? Kent u Italiaanse voorbeelden? Schrijf het in de reacties hieronder!
add a comment

Leave a Response

You Might Also Like