38views
Het lot van deze oude energiecentrale, gelegen in het zilvermijngebied van Cogolin, in de Golf van Saint-Tropez, veranderde radicaal op de dag dat een jong stel besloot er hun woning van te maken. Een origineel idee, daar bestaat geen twijfel over. Om hun droom werkelijkheid te zien worden, wendden de eigenaren zich tot de Architectenbureau TTOAdie de taak op zich namen om het gebouwtje met een ruwe maar functionele uitstraling, dat inmiddels al vijftig jaar niet meer gebruikt werd, te renoveren en een ware metamorfose door te voeren waarin beton de hoofdrol speelde.
Zoals op de foto te zien is, was beton het dominante materiaal in de oude constructie. De architect wilde de structurele continuïteit behouden. Daarom is het verhoogde deel van het gebouw gemaakt met betonnen gietstukken: een spel van slecht uitgelijnde kubussen dat de oorspronkelijke vorm van het gebouw onderbreekt, waardoor het een minimalistische en eigentijdse stijl krijgt.
De architect illustreert aldus de redenen voor dit bewuste ‘brutalisme’: «Aangezien ons uitgangspunt de energiecentrale was, leek het ons belangrijk om een verwijzing te behouden naar de oorspronkelijke structuur, gekenmerkt door een geaccentueerde verticaliteit, die we hebben afgebroken met behulp van meerdere volumes, over elkaar heen gelegd”.
Op de begane grond bestaat het gebouw uit een eerste grijze kubus, waarin de woonkamer is gevestigd en uitkomt op het omringende landschap met een weids zicht op het panorama, en een tweede zwart stalen volume, waarin de keuken is ondergebracht en dienst doet als basis voor de andere twee niveaus van het huis (R+1 en R+2), waar de slaapkamers zich bevinden.
Een staalconstructie omringt het grijze gedeelte van het huis op de begane grond en kijkt uit op de zolder, die tevens dienst doet als terras en toegankelijk is vanuit de tweepersoonsslaapkamer op de tweede verdieping.
Deze toekomstige pergola, gemaakt met “I”-profielen met taps toelopende vleugels (IPN), is bijzonder licht en zal, zodra hij klaar is, bedekt worden met latten van red cederhout, zodat er een “zonnescherm”-afdekking ontstaat. Aan de andere kant, als het waar is dat in het land van de zon de schaduw koningin is, zal geen enkel bouwwerk ooit te groot zijn om het te eren!
Deze toekomstige pergola, gemaakt met “I”-profielen met taps toelopende vleugels (IPN), is bijzonder licht en zal, zodra hij klaar is, bedekt worden met latten van red cederhout, zodat er een “zonnescherm”-afdekking ontstaat. Aan de andere kant, als het waar is dat in het land van de zon de schaduw koningin is, zal geen enkel bouwwerk ooit te groot zijn om het te eren!
De gastheren – een dynamisch en sportief jong stel – hebben het volste vertrouwen in hun architect: tijdens het winterseizoen werken ze in de bergen en dus hebben ze vier maanden op afstand samengewerkt en foto’s en tekeningen uitgewisseld via e-mail. Beetje bij beetje zagen ze hun project werkelijkheid worden: de gemeenschappelijke ruimtes op de begane grond, de slaapkamers van de twee kinderen op de eerste verdieping, terwijl de tweede exclusief voor de ouders is bestemd.
De woonkamer op de begane grond heeft een enorm hoekraam. Om de hoekpijler zoveel mogelijk aan het zicht te onttrekken, heeft de architect gekozen voor een staalconstructie die zeer goed aansluit bij de glazen wandframes.
De andere ramen van het huis zijn ontworpen volgens een dimensionaal spel dat specifiek is ontworpen om een architectonisch ritme op de gevel te creëren: door symmetrie te vermijden, zijn ze ook gerangschikt volgens de behoeften en functies van de verschillende kamers.
De andere ramen van het huis zijn ontworpen volgens een dimensionaal spel dat specifiek is ontworpen om een architectonisch ritme op de gevel te creëren: door symmetrie te vermijden, zijn ze ook gerangschikt volgens de behoeften en functies van de verschillende kamers.
Eenmaal geopend kent het enorme raam geen grenzen behalve de bomen en de lucht. «In de woonkamer is de voortdurende dialoog tussen interieur en exterieur perfect voor dit gezin, dat ervan houdt om op de typische zuidelijke manier te leven: dat wil zeggen, ze eten elke dag buiten in de tuin en genieten van de rust van de buitenruimtes, zonder buren in de buurt hebben. Hun huis is eigenlijk als een eiland omgeven door een zee van groen!” zegt de architect geamuseerd.
Houdt u ervan om vanuit uw huis het uitzicht te bewonderen? Lees Wow-effect: Windows Without Shutters om naar de wereld te kijken zonder filters
“Een hangende stalen trap verbindt de begane grond met de eerste verdieping, speciaal voor kinderen, waar zich de twee slaapkamers, de badkamer en een kleine servicekamer bevinden”, specificeert de architect, die dankzij materialen als staal, hout, glas en beton, heeft een minimalistische omgeving gecreëerd die in staat is de beperkte oppervlakte van het huis te vergroten – dat, onthoud, slechts 125 m² bedraagt, verdeeld over drie niveaus.
De trap naar de hoofdslaapkamer heeft echter een meer gereserveerd en discreet karakter: de intimiteit wordt steeds groter naarmate je de treden beklimt.
’s Avonds komen de betonnen volumes waaruit het huis bestaat tot leven dankzij de talrijke lichthoeken, waardoor het gezin beter kan genieten van het leven in nauw contact met de natuur.
Hier ziet u de plattegrond van elk van de drie verdiepingen van het huis.
Misschien ben je ook geïnteresseerd in lezen Inspiraties: brutalisme, instinct en beton in een essentieel huis
Oogopslag
Wie woont daar: een jong stel met twee kinderen
Duif: Cogolin, departement Var, Frankrijk
Oppervlak: 125 m², verdeeld over drie verdiepingen
Architect: Architectenbureau TTOA
Kosten: 300.000 €
Duur van de werken: een jaar
Het interessante detail: het oorspronkelijke gebouw huisvestte een oude energiecentrale, gelegen tussen de zilvermijnen van Cogolin
De gastheren lopen zeker niet het risico het landschap om hen heen te zien veranderen: het hele gebied (tussen 8 en 10 hectare) is namelijk geclassificeerd als natuurlijk en is hun eigendom. In deze immense uitgestrektheid van vegetatie staat het PLU (Lokaal Verstedelijkingsplan) geen enkele territoriale onteigening toe voor de bouw van nieuwe gebouwen.
“Voor de renovatie moesten we uitgaan van het bestaande gebouw”, legt de architect uit. Deze essentiële beperking heeft aanleiding gegeven tot een project dat een beperktere ontwikkeling aan de basis en een grotere ontwikkeling op de bovenste verdiepingen beoogt. De creatie van de architecturale uitkraging maakte het mogelijk om de beloopbare oppervlakte te vergroten, zonder afbreuk te doen aan de reeds bestaande groene ruimten.