Oogopslag
Wie woont daar: Laura Dragotti en Roberto Pistolesi met hun twee tienerkinderen en hun kat Arsenio
Duif: in Milaan, op een steenworp afstand van Viale Piave
Jaar van renovatie: 2010
Oppervlak: 280 m² verdeeld over twee verdiepingen, woonkamer-keuken, serviceruimte, 3 slaapkamers, 3 badkamers, 2 terrassen (één op elke verdieping)

De hospita, Laura Dragotti, geeft me aanwijzingen hoe ik het kan bereiken, want als een mooi geheim is dit huis angstvallig aan het zicht onttrokken. Om er te komen, stak ik de ingang van een Art Nouveau-gebouw over en toen ik de binnenplaats opkwam, nam ik een lift die me naar een hangende galerij op de eerste verdieping bracht, bijna een kleine groene jungle in de stad, met uitzicht op verschillende appartementen. Van onderen zie je niets. Ik ga door een poort en krijg toegang tot het laatste appartement, het grootste.

Een prachtige Franse deur verwelkomt mij letterlijk. Van daaruit zie ik de vrouw des huizes, aan haar bureau, al in de vroege ochtend aan het werk.
Laura is de eigenaresse van de Riad Food Garden, een jonge plek in Milaan, pas een jaar geleden opgericht, maar toch al een begrip, een plek die een passie voor planten, voor leuke gastvrijheid en voor lekker eten combineert.

Een heel aardige, beschaafde vrouw met verfijnde smaak, ze vertelt me ​​dat de ontmoeting met het huis zo’n vijf jaar geleden op een totaal onverwachte manier gebeurde: die dag was ze met een vriendin die aan de overkant van de straat woont, uit het raam aan het kijken, en hij merkte op dat het gebouw, een voormalige bowlingbaan, wordt gerenoveerd. Het was liefde op het eerste gezicht!

“Ik had het geluk dit huis in ruwe staat te kunnen kopen en alles te kunnen beslissen, van de indeling van de binnenruimtes tot de materiaalkeuze”, zegt hij. «Ik heb ervoor gekozen om de keuken bijna volledig te openen naar het woongedeelte, nu slechts gescheiden door een muur van ongeveer een meter hoog, om de ruimte visueel uit te breiden. En om alles wit te schilderen, inclusief de vloeren en plafondbalken, voor een helderder effect.”

Waarom kiezen voor totaal wit? «Omdat Milan grijs is!», antwoordt hij glimlachend.

Het appartement is een grote open ruimte verdeeld in kamers: het eetgedeelte bevindt zich in de entree en kijkt uit op het terras. Het bestaat uit een prachtige tafel – het model Capriata Di Horm – die, omdat hij aan beide kanten kan worden uitgebreid, ideaal is om vrienden te ontvangen voor het diner.

De keuken, de enige kamer in het huis waar de donkere vloer behouden is gebleven, is de natuurlijke voortzetting van het eetgedeelte. De scheidingswand tussen de twee, ongeveer een meter hoog, is omgetoverd tot een comfortabel werkblad en zorgt ervoor dat de communicatie tussen gasten en degene die kookt niet wordt onderbroken.

Mogelijk bent u geïnteresseerd in het lezen van The Open Space Living Area: verouderde mode of nog steeds trendy?

Hier is alles zo wit als melk, van de pannen tot de apparaten. Inclusief de prachtige crèmekleurige Smeg koelkast.

De ontspannings- en gespreksruimte bevindt zich voor de open haard, waar we een prachtige stoffen bank vinden, een model uit de Ghost-lijn van Gervasoni (vereeuwigd op de eerste foto red.). «De enige bank die ik ooit in huis had kunnen hebben!», zegt Laura. “Ik hou ervan om op de grond te zitten”, voegt ze eraan toe, verwijzend naar de prachtige kussens die verspreid liggen op het Marokkaanse tapijt.

De fauteuil van plantaardige vezels voor de bank is het model Crinoline van B&B Italia, gemaakt door de Spaanse ontwerpster Patricia Urquiola, een prachtig stuk waar Laura op het eerste gezicht verliefd op werd. Op het terras vind je de tweelingzus, met een iets lagere en minder bewerkte rugleuning.

Boven de bank wordt mijn aandacht getrokken door een originele kroonluchter, verkregen door een eenvoudige elektrische draad te draaien uit een balk aan het plafond, waaraan de gloeilampen hangen. Het is ontstaan ​​uit een idee van Laura en door haarzelf gemaakt.

Een oude timmermanstafel, wit opnieuw geverfd, is een bureau vol gekoesterde voorwerpen geworden: metalen dozen, oude scharen verzameld op markten over de hele wereld en de onvermijdelijke vetplanten, Laura’s passie.

Als je ook gepassioneerd bent door vetplanten, lees dan: Cactussen begrijpen (en kweken).

De tv-hoek, half verborgen maar grenzend aan de woonkamer, is eenvoudig en verfijnd: geen banken maar zachte wollen matrassen van Mimma Gini Tessuti, die, indien nodig, bedden worden om de vrienden van de jongens te ontvangen.

Het woongedeelte wordt gecompleteerd door een servicekamer, met een kleine wasruimte en een badkamer.

De twee kinderkamers komen uit op het lichte balkon dat ons verwelkomt op de tweede verdieping, met smeedijzeren bedden van Cantori, de badkamers en de hoofdslaapkamer.

De slaapkamer van de meester is eenvoudig en wit zoals de rest van het huis: natuurlijke stoffen, in zachte kleuren variërend van wit tot grijsblauw, bedekken het Orizzonti hemelbed en verbergen de kledingkast alsof het gordijnen zijn.

Het is de thuisbasis van details, allemaal zeer geliefd en zorgvuldig onderzocht. Het meest gekoesterde object is het “Kasteel”, een ijzeren kooi gemaakt door Vox Populi Décoration uit Avignon, een kostbaar geschenk van Laura’s echtgenoot.

En tot slot een kleine, oude familiekledingkast, die toebehoorde aan Laura’s overgrootouders, oorspronkelijk van donker hout en nu gestript en opnieuw geverfd in crèmewit, heel actueel en heel chic.

De geur van reizen en vrijheid adem je in dit huis, dat onder meer omgeven is door groen: naast het terras op de eerste verdieping, waar de Crinoline fauteuil van B&B Italia voor buiten staat, staat er één op de bovenste verdieping. verdieping, met uitzicht op de slaapkamers van de eigenaren en hun kinderen: open ruimtes die ademruimte bieden, vol planten en klimplanten, kooien en vogels in gekleurd ijzer en kleine kassen voor vetplanten.

Deze open ruimtes worden in de zomer veel door het gezin gebruikt: op het terras lunch en rust je uit, liggend in een hangmat en verborgen voor het zicht van de buren.

Favoriete hoekje van het huis? “We staan ​​bijna altijd met z’n vieren in de keuken”, zegt Laura. «Maar mijn harthoek is de ruimte voor de open haard, die in de winter altijd verlicht is».