Assistent
Welkom bij Assistent – uw betrouwbare online bron voor hulp bij huis, reparaties en onderhoud van huishoudelijke apparaten, interieurontwerp en handige tips!
Assistent
HomeAlle artikelenVoor en na: een verlaten riad wordt een vakantiehuis
#image_title
Alle artikelen

Voor en na: een verlaten riad wordt een vakantiehuis

adminadminno commentNo tags
30views

Tien jaar na de eerste reis naar Essaouira, Marokko, herontdekten Karine Vaudaux en haar familie de medina, het historische deel van de stad, tijdens een tweede bezoek in 2014. «We werden op het eerste gezicht verliefd op deze authentieke plek», zegt de binnenhuisarchitect. De gids die hen op de quadtour vergezelde, stelde hen voor aan de makelaar die verantwoordelijk was voor de verkoop van de riad. “Zodra we het gebouw bezochten, zagen we de potentie ervan. We waren gefascineerd door de grootte, relatief klein voor een riad, door de ligging aan het einde van een rustige, afgesloten straat in de medina en door het terras met uitzicht op de oceaan.”

Enthousiast over deze ontdekking begon de Franse familie uit Aix en Provence aan het ietwat gekke project om de riad om te toveren tot een vakantiehuis. «We hebben alles zelf gedaan en rechtstreeks samengewerkt met de Marokkaanse ambachtslieden. Het avontuur duurde ruim een ​​jaar en vergde wat geduld. Omdat er geen deadline was, hebben we de positieve kant ervan bekeken en genoten van het project.”

‘Voor’-foto’s door Karine Vaudaux, ‘na’-foto’s door Justin Vaudaux

Oogopslag
Wie woont daar: Karine en Christian Vaudaux en hun drie kinderen: Lilou, 12 jaar oud, Justin, 19 jaar oud, en Jérémie, 22 jaar oud
Duif: Medina van Essaouira, Marokko
Oppervlak: 200 m² verdeeld over vier verdiepingen en 12 kamers in totaal: 5 slaapkamers, 2 kleine woonkamers, 1 grote woonkamer, 2 keukens, 2 badkamers
Duur van de werken: iets meer dan een jaar
Begroting: 200.000 €
Interieurontwerper: Karine Vaudaux van ZINK

PRIMA. De riad verkeerde in een staat van verlatenheid en alles moest opnieuw worden opgebouwd om het bewoonbaar te maken. Omdat deze nog nooit eerder was gerenoveerd, zag de begane grond eruit als een kleigrot en was deze zwaar aangetast door vocht. Er waren twee kleine appartementen op de eerste en tweede verdieping en op het terras waren willekeurig ligstoelen geplaatst. Niettemin demoraliseerde de omvang van het te verrichten werk het echtpaar niet, dat besloot het pand nieuw leven in te blazen met behoud van de geest ervan.

De renovatie was niet eenvoudig en er waren onderweg veel verrassingen. Zo moest de muur die reikt van de begane grond tot aan het terras versterkt worden, anders dreigde het gebouw in te storten.

PRIMA. Omdat het huis zo onvoorspelbaar bleek te zijn, konden de eigenaren niet alles bereiken wat ze wilden, maar ze lieten zich niet ontmoedigen. “Ik vind het leuk dat het huis iets bepaalt en dat het soms de overhand neemt”, zegt Karine Vaudaux. «Op deze manier komt de geschiedenis van de plek naar voren. Het heeft ons ertoe aangezet om onaangename verrassingen om te zetten in kansen.”

Uiteindelijk slaagden de eigenaren erin het huis te transformeren. Ze creëerden twaalf kamers: vijf slaapkamers, twee kleine woonkamers, een grote woonkamer, twee badkamers en twee keukens.

NA. De begane grond wordt zelden gebruikt vanwege de vochtigheid (een veelvoorkomend probleem voor huizen in de medina). Bovendien: “Het is een donker gedeelte van het huis en we brengen het liefst tijd door op de bovenste verdiepingen”, legt de hospita uit. Toch is het omgetoverd tot een nuttige en aangename ruimte.

Tijdens de werkzaamheden slaagden de arbeiders erin een grote hoeveelheid puin van de plafonds te verwijderen, waardoor per verdieping nog eens 40 centimeter hoogte werd gewonnen en de originele thuja-balken, een verfijnd hout dat traditioneel in riads werd gebruikt, aan het licht kwamen. Net als in de andere kamers is de vloer gemaakt van cementtegels.

Tegenwoordig is de begane grond verdeeld in verschillende ruimtes: een grote keuken, een eetkamer en twee kleine woonkamers. Een van de woonkamers is ingericht met meubels die voor een zacht prijsje te vinden zijn op Joutiya, de vlooienmarkt van Essaouira. “Mijn man grapt graag dat het vol oude rommel zit, maar ik vind altijd wel veel spullen”, zegt Karine Vaudaux met een glimlach. De twee comfortabele stoelen zijn opnieuw bekleed met handgemaakte wol en de muren zijn versierd met pantoffels die zijn gekocht bij een verkoper die later binnenhuisarchitect werd.

Het eetgedeelte bevindt zich in het hart van het huis en profiteert van het natuurlijke licht dat afkomstig is van de binnenplaats. Het herbergt een vintage glasvezel tafel en stoelen. “Ik heb ze gekregen van een antiquair in de stad die meubels verkoopt uit huizen in Tanger die zijn ingericht in de jaren vijftig en zestig”, legt de binnenhuisarchitect uit. De tafel en stoelen worden op een boucherouitekleed geplaatst, gemaakt van wolresten in alle kleuren. Daarachter bevindt zich een grote keuken, die zelden wordt gebruikt omdat het gezin de voorkeur geeft aan de keuken boven.
Alle verdiepingen van het huis zijn met elkaar verbonden door een trap die lokale ambachtslieden op traditionele wijze vanaf het begin hebben gebouwd. Het is bedekt met dezelfde grijze betontegels en houten latten. Kleine nissen met gloeilampen binnenin verlichten de treden en worden beschermd door roosters mashrabiya op maat gemaakt door een timmerman. «Mijn man heeft op dit punt aangedrongen. Elk van de veertig nisjes is anders dan alle anderen en werd op maat gemaakt voor 30-40 euro. Vergeleken met de rest van het huis kosten ze een beetje.”
Op de eerste verdieping bevinden zich de kinderkamers. De kamer van de jongste dochter, Lilou, is heel klein en vrouwelijk. Volgens de ontwerper schrijven lokale tradities voor dat de breedte van de kamers wordt bepaald door de lengte van de thuja-takken waaruit het plafond bestaat, die zelden groter zijn dan twee meter.

De roze wollen deken was het uitgangspunt voor de inrichting van de kamer. Het onderste deel van de muur en de nis boven het hoofdeinde zijn geverfd in de kleur van de deken, net als de metalen en rieten kroonluchters aan het plafond die de kamer verlichten.

De slaapkamer geeft via een op maat gemaakt rolluik toegang tot de binnenplaats. “Samen met al het andere draagt ​​het bij aan het creëren van de geest van de riad, net als de witte muren, grijze vloeren en donkere deuren”, legt de ontwerper uit.

In de kamer van Jérémie zijn de kleuren mannelijker. Het hoofdeinde van het bed tadelakt, een glanzende en watervaste pleister op kalkbasis, werd op traditionele wijze vervaardigd. «Om het glanzend te maken, sluiten ambachtslieden de poriën af door met een steen over het oppervlak te wrijven. Het resultaat is opmerkelijk en heeft een rijke nuance gecreëerd.” Zes handgemaakte nissen in de muur herbergen de smeed- en geperforeerde metalen lampen die goed passen bij de pailletten op de sprei naar de grote. De kussenhoezen zijn gemaakt van dezelfde Berber-bruiloftstof.
De grote woonkamer bevindt zich op de tweede verdieping en verandert van uiterlijk als u er doorheen loopt. Om het te vergroten werd de muur die het voorheen scheidde van de aangrenzende kamer gesloopt, en in de uitsparing die ontstond, bevindt zich nu de bank. Zo groot als een bed, de bank is bedekt met een oude stof (gevonden tijdens het zoeken naar koopjes op de Franse markten) en kussens met Indiase hoezen. Deze kamer, die uitkijkt op de binnenplaats, valt mede op door de grote open haard tadelakt, omgeven door twee kleine vintage zitjes. Een imposante glazen kroonluchter, gekocht in Marrakech, versterkt het interieur.
Tegenover de woonkamer zijn twee kamers samengevoegd waardoor de masterbedroom is ontstaan. De vloer van de kamer is gemaakt met dezelfde grijze betontegels als in de rest van het huis, met willekeurig gerangschikte sterren. De tinten van de sterrentegels doen denken aan het hoofdeinde van het bed tadelakt, terwijl het bed een beige sprei met pompons heeft. De hanglampen zijn in dezelfde kleur geverfd als de zilveren strepen op de deken; de verf is gekocht in een carrosseriebedrijf in Essaouira.
De eigenaren hebben aan de overkant van de kamer een klein kantoor gecreëerd, net rechts van het bed op de vorige foto. Het bestaat uit een bureau ontworpen door de gastvrouw, een vintage Harry Bertoia-stoel en een boucherouite-tapijt. «Ik vind de trap aan het einde van de kamer erg mooi omdat het een verjaardagscadeau is dat een van de metselaars mij aan het einde van de werkzaamheden heeft gegeven. Het zit onder de spatten van alle verf die ze in huis gebruikten.”
De badkamer van 15 vierkante meter op dezelfde verdieping, gekenmerkt door een gotisch kruisgewelfd plafond, is zeer indrukwekkend. De heerlijke sfeer van de kamer wordt geaccentueerd door de grote elektrische lantaarns en kleinere met kaarsen erin, geplaatst in de nissen rond het bad. De twee spoelbakken zijn ontworpen door Karine Vaudaux en gemaakt door ambachtslieden uit Sari, een pottenbakkersdorp in de buurt van Essaouira. Hun zwarte kleur accentueert de grijstinten van de kamer.
Op de derde verdieping komt nog een slaapkamer direct uit op het terras, waar zich een tweede keuken en een eethoek bevinden. Het heeft kleine ramen die uitkijken op de straat: de slaapkamer en badkamer op de vorige foto zijn de enige kamers in het huis met ramen die uitkijken op de buitenkant; de anderen kijken allemaal uit op de binnenplaats.
De keuken op de derde verdieping, half binnen en half buiten, wordt het meest gebruikt door de eigenaren, die veel tijd besteden aan koken. De kachel is een getrouwe versie van een ouder model en is een op maat gemaakt stuk gevonden door een smid. «Hij werkt op gas en de oven licht op met kleine vlammetjes». De werkbladen zijn bekleed met lo zellige, een soort geometrisch mozaïek dat typisch is voor de Marokkaanse architectuur. De terracotta gerechten komen uit Fès en Safi. «Ik ben bijzonder trots op de manden waar ik gekocht heb veel (markt, NdT). Ze zijn gemaakt van turquoise plastic, wat vrij zeldzaam is.”
Karine Vaudaux ontwierp samen met haar zoon het cementtegelpatroon in de eetkamer en ontwierp de bank, die vervolgens in Marokko werd gemaakt. Zowel de tafel als de bank zijn verstelbaar, waardoor je de opstelling van het meubilair in de kamer kunt veranderen, afhankelijk van het aantal personen dat plaatsneemt. “We kunnen in de zon blijven of beschut tegen de wind zitten zoals we willen”, legt de binnenhuisarchitect uit.
Het terras kijkt uit over de riad en biedt een prachtig uitzicht over de daken van Essaouira. «We kunnen ook de oceaan zien en op winderige dagen zelfs het geluid van de golven horen. Er zijn slechts drie rijen huizen die ons van de zee scheiden.”

Tegenwoordig heeft het gezin een droomvakantiehuis, dat Karine Vaudaux ook als werkplek gebruikt. «Naast het gebruiken als basis voor het inslaan van meubels en allerlei andere zaken, organiseer ik graag masterclasses en workshops met ontwerpers en bloggers».

In onze Voor en Na column stellen wij interessante projecten voor van Houzz-professionals. Als u ons uw werk wilt laten zien, upload dan foto’s van de renovatie naar uw Houzz-profiel en stuur de link samen met een korte beschrijving van het project naar redazione@houzz.com. Als wij besluiten uw werk te publiceren, nemen wij zo snel mogelijk contact met u op.

Ander
Gelukkig weekend: reis in Marrakech-stijl zonder je huis te verlaten

add a comment

Leave a Response

You Might Also Like