Een belangrijk onderdeel van het verhaal van het huisje dat is uitgegroeid tot een gezinswoning is de aanpak van de architect. Hij ontwerpt niet alleen de huizen, maar bouwt ze ook achteraf.
De nabijheid van de hoofdstad en het wonen in een huis met tuin is een aantrekkelijke combinatie, waardoor veel voormalige cottage-ruimtes stilaan worden gevuld met allerlei aan- en uitbouwen en ook nieuwe eengezinswoningen die voldoen aan de huidige normen. Maar de oorspronkelijke bestemmingsregels en beperkingen zijn in veel gevallen niet veranderd, waar ook eigenaren en architecten rekening mee moeten houden.
“Ik kende de eigenaar niet eerder, hij nam contact met mij op op basis van referenties uit mijn eerdere werken”, begint architect Matěj Petránek en vertelt hoe hij de taak kreeg om het huisje van zijn grootvader te veranderen in een huis voor een gepland gezin met alles wat de moderne tijd nodig heeft. “Steeds meer mensen wonen permanent in het gebied, maar de grond op de helling is niet groot, dus om aan de regels van afstand en bebouwing te voldoen was het het makkelijkst om het oorspronkelijke huisje met tegendak af te breken en er een een nieuw gebouw op de plint. Bovendien was het bouwbudget zeer beperkt, waardoor het gebruik van de plint des te gerechtvaardigder was.”
Uitzicht op de vallei
Qua oppervlakte heeft het huisje de facto drie niveaus, oftewel vier met een half verzonken plint. “De omliggende woningen liggen dichtbij dankzij de kleine kavels, de straat loopt onder de tuin door, dus hebben we ons geconcentreerd op het prachtige uitzicht op de vallei”, legt de architect uit, waarbij hij uitlegt waarom de woonkamer op de begane grond zich op het verhoogde gedeelte bevindt. van de plint en heeft dus niet de directe verbinding met de tuin. Omdat de woning klein is, hebben beide standaard woonverdiepingen een gebruiksoppervlakte van nog geen 48 m22elk detail werd rationeel afgehandeld.
U betreedt het huis vanuit het bovenste deel van de tuin via een overdekt terras dat over de gehele lengte van het huis loopt. Achter de vestibule en de kleedkamer bevindt zich de badkamer. Het servicegedeelte wordt gescheiden van de woonruimte door een trap naar de eerste verdieping en eventueel ook een schuifdeur waardoor een temperatuurfilter ontstaat.
De woonruimte met de keuken bevindt zich op het hoge deel van de plint, dat wil zeggen boven het laagste deel van het perceel, richting de straat, is aan drie zijden volledig beglaasd en heeft een deur naar het terras. Aan de andere kant van de trap bevindt zich tevens een studeerkamer, deze kan eveneens worden afgescheiden door middel van schuifdeuren. De ruimte onder de trap werd uiteraard benut, inclusief een kast voor etenswaren en een wasmachine. Om de privacy van de glazen kamer overdag gedeeltelijk te beschermen tegen uitzicht van buitenaf, is de zijkant van het huis aan de straatkant bekleed met rode geperforeerde panelen. “Ze zijn gemaakt van lasergefreesd plaatstaal en kunnen worden verwijderd zodat de structuur en de ramen kunnen worden gewassen”, legt Matěj Petránek uit.
Elke centimeter telt
Er zijn vier kamers op de eerste verdieping van het huis: de slaapkamer van de eigenaren en de badkamer bevinden zich in het achterste gedeelte met uitzicht op de tuin, de kinderkamers hebben uitzicht op de regio. De zolder boven de verdieping wordt ook gebruikt, maar daar is geen standaard trap naartoe, deze is alleen te bereiken via een ladder. Twee leiden vanuit de kinderkamers naar ruimtes met een raam, die zullen dienen als verlengstuk van de kamer voor oudere kinderen – een “naaikamer” of een slaapplaats.
De ruimte op de zolder richting de tuin is bereikbaar vanuit de gang en kan gebruikt worden als opslag of als logeerkamer voor onverschrokken bezoekers. Integendeel, in de plint, waar voorheen de brandstofopslag zat, bevindt zich een kelder met tuingereedschap en een interne warmtepompunit met overige technische voorzieningen.
Hout en verf
Vanuit technisch oogpunt is het huis een houten gebouw met een zwaar skelet, dus het draagsysteem bestaat uit verticale en horizontale elementen, d.w.z. kolommen en balken van massief hout of gelijmd. Het dak, dat de slaapkamervloer verbergt, reikt tot ver buiten de plattegrond van de begane grond om te voorkomen dat de glazen delen oververhit raken, en is bedekt met koperen dakbedekking.
De gevel van de eerste bovengrondse verdieping bestaat uit cetrisplanken en schilden van Siberische lariksplanken, die na verloop van tijd natuurlijk grijs zullen worden als gevolg van brandveiligheidsafstanden. De grijstinten en de structuur van het hout worden binnen en buiten aangevuld met elementen in een felrode tint. “Ik hou van kleuren en ik zou zeggen dat ze typerend zijn voor mijn werk. In dit geval hebben de eigenaren zelf voor rood gekozen”, legt Matěj Petránek uit.
De aanpak van de maker
Het bijzondere aan het huis is dat de architect het niet alleen heeft ontworpen, maar ook zelf heeft gebouwd. “Werken met mijn handen heeft mij altijd aangetrokken, dus toen ik er niet langer tevreden mee was het grootste deel van mijn werkzame leven achter een computerscherm door te brengen, besloot ik mijn voorstel te proberen uit te voeren. En het werkte. Natuurlijk kan niet alles door één persoon worden gedaan, daarom heb ik een collega en huren we specialisten in voor wat meer gespecialiseerde werkzaamheden”, legt de architect uit.
“Voor mij combineren beide benaderingen, dat wil zeggen ontwerp en implementatie, natuurlijk. Bij elk huis leerde ik iets en kreeg ik een dieper inzicht in de problematiek. Daarnaast geeft het realiseren van mijn eigen ontwerpen mij veel voldoening. Aan de andere kant brengt het nog meer verantwoordelijkheid met zich mee dan ik als architect heb, en na jaren van fysiek werk begint het lichaam te spreken, dus we zullen zien hoe lang mijn aanpak duurzaam zal zijn”, besluit Matěj Petránek.
AUTEUR: MgA. Matej Petranek
Hij studeerde architectuur aan de Academie voor Toegepaste Kunsten in Praag en werkte vele jaren bij standaard architectenbureaus (a.LT architekti, AP atelier Josef Pleskot). In 2012 opende hij de gemeenschapstuin Prazelenina in Holešovice in Praag. Ongeveer tien jaar geleden vervulde het lange tijd achter de computer zitten hem niet meer, bovendien voelde hij zich aangetrokken tot het werken met zijn handen, dus begon hij de huizen die hij ontwerpt met zijn eigen handen te bouwen.
Basis data
- Architect, ontwerper en aannemer Matej Petranek
- Bebouwd gebied 56 m2
- Bruikbare oppervlakte 95 m2
- Ondersteunende structuur houten constructie, zwaar frame
- Isolatie minerale wol en vezelplaten
- Facade Cetris cementspaanplaten, Siberische lariks
- Dak gevouwen koperen bekleding
- ramen houten driedubbele beglazing
- Binnendeuren blik
- Vloeren gekleurde geschuurde cementdekvloer, massieve houten planken
- Verwarming lucht-water warmtepomp
Dit artikel vond u in Dům&Zahrada tijdschrift nr. 11/2023.
Bron: Huis&Tuin, www.matejpetranek.cz
