Oogopslag
Wie woont daar: Alek Pierre, fotograaf en kunstenaar
Duif: Milaan
Oppervlak: 130 m² verdeeld in entree, slaapkamer, woonkamer met keuken en ruimte in gebruik als fotostudio.

Alek werd geboren op Sardinië en op een bepaald moment in zijn leven wilde hij zichzelf vergelijken met andere werelden. Als kind was hij gewend veel te reizen met zijn gezin en hij verhuisde naar Rome om modefotografie te studeren. In 2009 vestigde hij zich vervolgens in Milaan, waar hij werkt als fotograaf.

Hij heeft een paar jaar in de huur gewoond en in 2017 heeft hij dit huis gekocht. De verbouwingswerkzaamheden hebben bijna een jaar geduurd en eind 2018 is het hier definitief verhuisd. Als je dit huis binnengaat, is het moeilijk te geloven dat het een sportschool was. Niet zozeer vanwege de ruimte zelf, maar wel vanwege de sfeer die op het eerste gezicht voelbaar is: de omgevingen worden op een zeer intieme en persoonlijke manier gebouwd en beleefd. Het is een huis met een heel specifiek karakter, met zorg en geduld gedefinieerd door Alek met de hulp van Alice. Het eerste dat opvalt zijn de portretten en kunstwerken die de grootste muur van het huis bevolken, een waarheidsgetrouwe kaart van de visioenen op de gezichten die de hele artistieke carrière van de eigenaar markeren.

«Ik heb de ruimte waarin ik moet leven altijd begrepen als een plek in transformatie – zegt Alek. Daarom mix ik altijd mijn persoonlijke verhaal met mijn interesses en werk. Ik woon hier en deze ruimtes zijn ook mijn fotostudio. Ik beschouw de omgeving als een scenografie. Elk element van het huis vervult twee functies: meubilair en rekwisieten voor de diensten, daarom wordt alles zorgvuldig geselecteerd.
De slaapkamer is eenvoudig modulair om de ruimte van de fotostudio indien nodig te vergroten, maar vertegenwoordigt tegelijkertijd, dankzij onderzoek naar mijn stamboom, ook een set met een retro-smaak, intiem zoals een slaapkamer hoort te zijn. Om dit resultaat te verkrijgen moest ik een muur laten afbreken en de vorm van een hok definitief inwijden. Toen de sportschool hier stond, was deze kamer gescheiden van de rest door een muur, die ik had verwijderd. Nu is de kamer een uitbreiding van de ruimte gewijd aan studie en het is de eerste omgeving die je ziet als je binnenkomt. Je bent meteen in mijn leven!».

Geïnspireerd door Frida Kahlo, die familiefoto’s boven het hoofdeinde had hangen, creëerde Alek een stamboom gewijd aan haar voorouders. Alek wilde alle voorouders bij elkaar optellen aan verschillende betovergrootouders die eind 19e eeuw werden gefotografeerd.
De interesse in het gezicht is voortdurend terug te vinden in het hele huis en deze muur laat je zeker toe om de heiligheid te begrijpen van het respect dat gewijd is aan de liefde voor je afkomst.

Voor de slaapkamer is de grote ruimte van deze loft verdeeld in een deel gewijd aan een fotostudio en een deel met een woonkamer en keuken. «Toen ik deze ruimte kocht, was het een sportschool. Ik heb er een jaar gewoond zonder enig werk te doen, maar toen besloot ik dat het gerenoveerd moest worden. Ik wilde de leidingen bloot laten, om ruimte te creëren. De fauteuils zijn, zoals veel huishoudelijke voorwerpen, aangekocht op Facebook Marktplaats: ze komen uit de jaren 70, uitgevoerd in kunstleer. Ik wilde geen boekenkasten toevoegen, omdat ik het prettig vind om boeken altijd bij de hand te hebben. Dus transformeerde ik de pallet van het oude huis waarin ik woonde in een salontafel. Ik heb het geschuurd, geweekt en de wielen toegevoegd die ik bij Leroy Merlin had gekocht. Met een aantal soortgelijke pallets heb ik de steun voor de matras van het bed in de slaapkamer gecreëerd. De boeken liggen verspreid, het opsluiten in een bibliotheek zou meer ijdelheid zijn geweest dan echt delen: ze zijn binnen ieders bereik».

En voor de kamer is de ruimte voor fotoshoots gecreëerd. Hier werkt Alek aan zijn projecten in een ruimte die aan elke set kan worden aangepast.
«Het kan eenvoudig worden ingericht en aangepast, ongeacht uw behoeften van degenen die schieten. Ook al zitten we in een kelder, het is gemakkelijk om zelfs hele grote meubelelementen door de ramen in de woonkamer te passen, die ik bijna volledig open heb gemaakt. De muur aan de achterkant reproduceert de blokken gewapend beton die de fundering van de gebouwen vormen, om een ​​meer ondergronds gevoel te geven dat uitstekende fotografische ideeën zou opleveren. De speedster aan het einde is een fiets waarmee ik mijn vrienden met veel plezier door het huis laat rijden!».

De ramen zijn erg groot en garanderen de kamers een ongebruikelijke helderheid voor een kelder. Alek vertelt me ​​dat dit een van de eerste dingen was waar hij aan dacht toen hij het huis kocht: ervoor zorgen dat er goede lichtbronnen waren. Licht is een inrichtingselement, net als meubels en objecten. Elk daarvan heeft hier zijn eigen geschiedenis, net als de metalen en kristallen tafel.
«Ik merkte het op een markt in Palermo, de eerste keer dat ik daar met Alice ging. Ik vond het erg leuk. Ik dacht dat het veel kostte, maar in plaats daarvan verkochten ze het aan mij voor honderd euro, exclusief verzendkosten (wat nog eens 100 euro kostte, een mooie prijs omdat het bedrijf nog met de vrachtwagen naar Milaan moest). De verkopers waren ook onderdeel van een verhuisbedrijf en zouden sowieso via Milaan zijn gegaan, en hier stond het dus in mijn huis. Het was een echte meevaller».

Alice verhuisde van Sicilië naar Milaan, waar ze als handmodel werkt. De keuzes van Alek en Alice bij de inrichting van het huis zijn altijd het resultaat van een discussie die hen in staat stelt de beste oplossing te vinden, alsof er een perfecte balans bestaat tussen functionele noodzaak en artistieke flair. En zo wordt de muur met de gezichten, de maskers en de foto’s, het persoonlijke karakter van het huis, weerspiegeld in de muur waarop de woonkeuken werd geboren, een plek van gezelligheid bij uitstek.

«De keuken vertegenwoordigt veel van hoe ik dit huis heb gemaakt. In het begin had ik een heel mooi en gedefinieerd project ontworpen, maar ik was er niet van overtuigd dat dit de juiste keuze was, het was te voor de hand liggend en stereotiep. Ik wilde een keuken die anders was dan de gebruikelijke, en ik wilde ook dat deze modulair zou zijn volgens de behoeften. Daarom heeft hij spiegels, waarmee ik de modellen kan laten opmaken tijdens fotoshoots en tegelijkertijd de keuken kan verplaatsen. inductie kookplaten. Ik besefte dat ik er de voorkeur aan gaf om stukje bij beetje toe te voegen, op basis van wat ik leuk vind en wat ik nodig heb. Kunnen veranderen is de sleutel. Het niet creëren van de keuken waar ik aan had gedacht, heeft me geholpen beter te begrijpen dat dit mijn idee van thuis is» legt Alek uit, terwijl we terugkeren naar de hal.

Hier bevindt zich de toegangstrap naar de woning en zijn er twee kamers gecreëerd: in het onderste gedeelte bevindt zich een grote inloopkast waardoor geen ander meubilair te zien is. Het zou een extra onnodige rommel zijn in een huis/fotostudio.

In het gedeelte erboven, vlak voor de entree, heeft Alek de ruimte gecreëerd om, in een omgeving met onregelmatige hoeken en ogenschijnlijk niet groot genoeg, een badkamer te creëren die eigenlijk heel functioneel wordt gebruikt. Het badkamerproject is geheel van hem en gemaakt door een vakman. De glazen wand is inloopbaar, het meubilair dat de gootsteen ondersteunt is ontworpen door Alek.

Het verzoenen van noodzaak, functionaliteit en persoonlijkheid van keuzes is de gemeenschappelijke eigenschap die door het hele huis zichtbaar is en men kan niet anders dan terugkeren naar de muur met de gezichten, een ware handtekening van Aleks karakter op de plek waar hij besloot te gaan wonen. Eén van zijn werken is bijzonder opmerkelijk, gemaakt op een houten paneel en toont enkele over elkaar heen geplaatste menselijke gezichten.

«Het is een werk dat ik een paar jaar geleden heb gemaakt voor een collectieve tentoonstelling in Florence over grensgeografieën. Het is één kant van een kist die door de tijd reist en mijn verhaal vertelt via politiek, onderwijs en identiteit. Hier zijn de gezichten van het mannelijke deel van de familie, de twee grootvaders, mijn vader en ik. Ik vind het leuk dat er in de omgeving waarin ik leef een tastbaar teken is van mijn afkomst, van wie ik ben en van de fundamentele genegenheid van mijn leven».

Vond je dit huis leuk? Laat hieronder een reactie achter en bewaar de leukste foto’s in een Ideabook!