#image_title
Alle artikelen

Er wordt verteld over het Frank Lloyd Wright House in Oak Park

56views

Er wordt verteld over het Frank Lloyd Wright House in Oak Park

In 1888 leende de jonge Frank Lloyd Wright $ 5.000 van Louis Sullivan, zijn baas, om land te kopen in Oak Park, Illinois, met de bedoeling een huis voor zijn gezin te bouwen. Zoals veel architecten voor en na hem gebruikte Wright het huis als laboratorium om zijn architectonische ideeën te ontwikkelen. In 1895 breidde hij het huis voor het eerst uit met een nieuwe vleugel die dienst deed als speelkamer en keuken, om het groeiende gezin te huisvesten. De tweede interventie vond plaats in 1898, met de toevoeging van de studio, de plaats waar Wright en zijn medewerkers enkele van de belangrijkste gebouwen van de 20e eeuw ontwierpen. En het was daar dat de Prairieschool van de beste periode uitte zich op zijn best.

Maar Wright verliet dit huis voor de laatste keer in 1909, op het hoogtepunt van zijn carrière. Hij vluchtte naar Europa met Mamah, de vrouw van cliënt Edwin Cheney, en liet zijn vrouw Catherine en hun kinderen in de steek. Na het vertrek van Wright werden het huis en de studio opgedeeld in appartementen om Catherine en haar kinderen van inkomen te voorzien. Eind jaren zestig raakte het pand in verval en werd het uiteindelijk verkocht Frank Lloyd Wright Preservation Trust halverwege de jaren zeventig.

Na een aantal jaren besteed te hebben aan het restaureren van het pand zoals het er in 1909 uitzag, organiseert de Stichting nu rondleidingen door het pand. Een rondleiding door het huis en de studio is een must-see voor iedereen die geïnteresseerd is in Wright, architectuur of de Prairie School.

Het belangrijkste externe element van het huis van de architect is het grote en eenvoudige fronton dat aan de grond lijkt te hangen. In veel opzichten lijkt Wrights ontwerp op een kindertekening: eenvoudige geometrie, met een paar ramen en een deur.
Hoewel hij vrijwel zeker zou hebben gezegd dat het project niet het resultaat was van iets bijzonders, is het duidelijk dat hij veel had geleerd van de architecten van de grind stijl. De overeenkomsten tussen het huis van Wright en de Casa van Isaac Bell in Nieuwpoort, Rhode Island. Open plattegronden, grote ramen, eenvoudige vormen en de nadruk op horizontale lijnen zijn allemaal kenmerken van hedendaagse woningen. In zekere zin waren dit Amerika’s eerste moderne huizen.
De oorspronkelijke begane grond omvatte een woonkamer, een eetkamer en een keuken. Centraal in het plan bevindt zich een nis met open haard en ingebouwde zitgelegenheid. Dit centrale volume met de open haard en het rookkanaal zou een kenmerk worden van Wright’s ontwerpen. Hier, precies in het midden van het huis, vinden we het vuur, dat het gezin met zijn warmte samenbrengt.
In het Oak Park-landhuis hebben Wright en Catherine veel kinderen grootgebracht. In de speelkamer op de eerste verdieping, toegevoegd in 1895, leerden kinderen muziekinstrumenten bespelen en toneelstukken opvoeren voor familie en vrienden.
En het is de speelkamer die Wrights liefde voor het gezin uitdrukt. Natuurlijk behoorde zijn gezinsleven niet tot de meest serene, maar de huizen die hij ontwierp, te beginnen met de zijne, zijn niets anders dan de viering van het concept ‘familie’.
Aan het einde van de 19e eeuw werd de oorspronkelijke keuken omgebouwd tot een formele eetkamer. In deze kamer speelde Wright met het creëren van een ruimte in een andere ruimte: het grote rechthoekige decoratieve paneel dat de lampen omlijst, vormt het midden van de kamer, terwijl de stoelen met hoge rugleuning bijna een omheining vormen.

De totale ruimte van de kamers tot in de kleinste details, de inrichting en de kleuren… Wright wilde controle hebben over de omgeving. Hij liet niets aan het toeval over en maakte liever kasten, kleerkasten en ingebouwde zitmeubelen dan dat hij meubels als objecten in een kamer liet toevoegen (tenzij hij ze zelf ontwierp).

Wright maakte nog een laatste toevoeging aan het huis, dat hij de laatste tien jaar dat hij in Oak Park woonde, als kantoor en studio gebruikte.

In het midden van de foto bevindt zich de ingang van wat Wright “de studeerkamer” noemde. Aan de linkerkant bevindt zich de studio van twee verdiepingen en aan de rechterkant de ruimte gewijd aan de presentatie van zijn werken. Daarachter zie je het dubbele schuine dak van de woning. Hoewel deze toevoeging duidelijk verschilt van de oorspronkelijke woning – hier werden immers klanten ontvangen en verwelkomd en de taal van “thuis” moest plaatsmaken voor de taal van “zaken” – deelt deze echter dezelfde details en materialen, het creëren van een band tussen de twee elementen.
In deze studio zijn enkele van de belangrijkste gebouwen van de 20e eeuw ontworpen. Van het Robie House tot het Larkin Administration Building en nog veel meer: ​​de gebouwen die binnen deze muren zijn ontworpen, hebben de architectuur voor altijd veranderd.

Leave a Response