34views
Het huis van Alessandra ligt in een van de meest creatieve wijken van Milaan, op een steenworp afstand van de Navigli. Het sterkste gevoel bij binnenkomst is dat licht een essentieel element is in elke omgeving, en dat dit de sfeer van het appartement zo gastvrij maakt.
Hij is gastheer van een feestelijke rel van Churchill – een hond die ervoor zorgt dat je een hond wilt hebben. “EN vrouwtje, zo wilde hij mijn zoon toch nog noemen”, specificeert zijn baasje.
Alessandra Scandella is een illustrator die altijd vanuit passie werkt. Zijn aquarellen worden tentoongesteld op de Triënnale van Milaan, uitgegeven door de belangrijkste nationale uitgeversgroepen en gebruikt door merken die over de hele wereld bekend zijn (onder andere Lavazza en Tod’s). Ze is mede-oprichter van Studio Container, werkt voor Amnesty International en geeft aquarelcursussen.
Hij is gastheer van een feestelijke rel van Churchill – een hond die ervoor zorgt dat je een hond wilt hebben. “EN vrouwtje, zo wilde hij mijn zoon toch nog noemen”, specificeert zijn baasje.
Alessandra Scandella is een illustrator die altijd vanuit passie werkt. Zijn aquarellen worden tentoongesteld op de Triënnale van Milaan, uitgegeven door de belangrijkste nationale uitgeversgroepen en gebruikt door merken die over de hele wereld bekend zijn (onder andere Lavazza en Tod’s). Ze is mede-oprichter van Studio Container, werkt voor Amnesty International en geeft aquarelcursussen.
«Toen ik dit huis kreeg, besloot ik een renovatie uit te voeren die een grote gemeenschappelijke ruimte en individuele, onafhankelijke ruimtes voor ieder van ons zou creëren».
De tafel, fauteuil en een salontafel in de woonkamer verwijzen naar de interieurarchitectuur van de jaren zeventig. Het zijn meubels die van markten zijn teruggevonden.
De tafel, fauteuil en een salontafel in de woonkamer verwijzen naar de interieurarchitectuur van de jaren zeventig. Het zijn meubels die van markten zijn teruggevonden.
«Het huis had oorspronkelijk de traditionele structuur van appartementen uit de jaren zestig: aparte kamers en een kleine entree. Toen ik de ruimtes heroverwoog, leek het mij dat deze ondersteunende kolom de juiste plek was om onze familiebeelden te laten zien.” Het meubilair straalt het gevoel uit van een ongewone balans tussen traditionele elementen, vintage objecten en functionele oplossingen. «lHet woonkamerparket is gemaakt van onbehandeld eikenhout: bestand tegen alles».
Alessandra tekent uit passie, zelfs als ze niet aan het werk is in haar atelier. De woonkamer of het bureau in de slaapkamer zijn zijn plek om te tekenen met inkt of aquarel. «Ik heb altijd graag getekend. Na een paar jaar studeren besloot ik mij aan een artistieke studie te wijden. Zodra ik klaar was, begon ik te werken».
Bank: Muji
Eén van de illustraties gemaakt met de aquareltechniek van Alessandra.
«Wat ik het leukste vind aan mijn huis, zoals aan elk huis, is het welkom dat je voelt als je de drempel overschrijdt. Natuurlijk is het mijne een modern huis en als ik de keuze had, zou ik het liefst in een oud huis wonen. Ik merk dat ze altijd een verhaal te vertellen hebben.”
Een paar stappen bij haar vandaan kruipt Trippa op de poef: hij is een echte kat, zo iemand die zich onder de lakens verstopt en overal kan slapen. Tijdens de opnames verschijnt en verdwijnt hij in elke omgeving en kijkt hij mij behoedzaam aan. Zodra hij ervan overtuigd is dat ik onschadelijk ben, ontspant hij zich en gaat hij verder met zijn favoriete bezigheid: slapen.
Trippa kan goed overweg met Churchill, de echte gastvrouw.
Trippa kan goed overweg met Churchill, de echte gastvrouw.
Churchill is zes jaar oud, heel lief en attent. Hij volgt Alessandra als een schaduw. Zij en Trippa leven die typische hond-kat-relatie waarbij de eerste graag wil spelen, socialiseren, leuke dingen doen, en de tweede graag wil slapen, slapen, slapen.
Als ze elkaar achtervolgen, hebben ze daarvoor voldoende ruimte in de woonkamer, waar een muur wordt ingenomen door de open keuken, verrijkt met een teruggevonden antiek houten meubelstuk met uitschuifbare deuren. «Mijn kinderen koken graag, hier kunnen we nog beter gebruik maken van de mogelijkheid om samen te zijn, of het nu gaat om eten, een praatje maken of tv kijken».
De slaapkamers zijn rondom de woonkamer gerangschikt. Een aantal van haar werken hangen in de kamer van Alessandra. «Dit zijn de werken waar ik het meest van houd en die ik nooit zou verkopen. NIk herken mezelf een beetje in de illustratie van de vrouw die door de stad loopt. En dan zijn er nog de tekeningen die mijn kinderen maakten toen ze klein waren, ze tekenden de hele dag».
Bladventilator: HighTech
Observeren De vrouw die door de stad loopt, vraag ik Alessandra om iets meer uit te leggen over de productietechniek. «Aquarel is geen eenvoudige techniek. Zelfs met veel ervaring weet je nooit zeker hoe het zal werken. Als het hem lukt. Het is een kwestie van ideeën en vaardigheden, van uitvoeringstijden.” De werken van Alessandra verfraaien de ruimtes en herstellen het gevoel van spontane verfijning, zonder te forceren.
Door het ontbreken van een kledingkast is het ook mogelijk om hele muren te hebben waarin je zijn werken in de kamer kunt tentoonstellen. «Ik heb een hele grote inloopkast, de kinderen gebruiken die ook. We hebben er alles in gestopt, absoluut alles.” In de kamer is ruimte voor teruggevonden meubels, waaronder een bureau uit het begin van de twintigste eeuw: “Het was in een kunstgalerie die we samen met andere kunstenaars in Milaan hadden geopend, toen deze sloot, heb ik hem hierheen gebracht.”
Tegenover de kamer van Alessandra, hier is die van Matilde.
Het gekruiste parket is het originele parket van vóór de renovatie. Alles in de kamer suggereert het idee dat men zich hier vrijelijk kan uiten. Matilde houdt heel veel van tekenen en fotografie.
Het gekruiste parket is het originele parket van vóór de renovatie. Alles in de kamer suggereert het idee dat men zich hier vrijelijk kan uiten. Matilde houdt heel veel van tekenen en fotografie.
Twee muren zijn het onderwerp van de artistieke interventie van Alessandra’s dochter: «De kinderen mogen de ruimte van hun kamer gebruiken om zich te uiten zoals zij dat willen».
Een indrukwekkend ontwerp nadert zijn voltooiing. «De muurschildering is een soort canvas van Penelope. Zo nu en dan neemt Matilde het terug, ze werkt heel graag met geometrieën, het ontspant haar enorm.”
Een indrukwekkend ontwerp nadert zijn voltooiing. «De muurschildering is een soort canvas van Penelope. Zo nu en dan neemt Matilde het terug, ze werkt heel graag met geometrieën, het ontspant haar enorm.”
Matilde wijdt zich ook aan het maken van mandala’s, waarmee ze haar talent voor precisietekenen uitoefent. Enkele van zijn werken ze staan op het bureau, een schoolbank uit vervlogen tijden.
De muur erboven is gevuld met quotes en kaarten. «Hij schrijft de zinnen waar hij van houdt, ontleend aan gedichten en liedjes, van elk genre en elke toon. Hij personaliseert de kamer al een paar jaar met foto’s en kaarten, nadat zijn broer dat in de andere kamer begon te doen.».
Terwijl ik er nieuwsgierig naar luister, zie ik in een hoek een oude houten kinderstoel staan: «Die was van mijn moeder. Toen ze klein was, hebben ze haar hier gezeten. Ze hadden ook een gat gemaakt zodat het als potje gebruikt kon worden. Er stond een klein tafeltje aan de voorkant, dus mijn moeder bracht veel tijd door met tekenen.”
Met het steeds sterkere vermoeden dat in dit huis artistieke talenten van generatie op generatie worden doorgegeven, vind ik bevestiging in de kamer van Sebastiano. «De muurschildering/collage het is een verzameling van zijn leven: toegangskaarten voor tentoonstellingen, concerten, evenementen. InterRail-kaartjes, foto’s van Tripe en Churchill, de reis naar de Verenigde Staten… Daar is zijn hele wereld».
Hypercreatief? Een Moodboard zal je redden (of in ieder geval een muur versieren)
Ondanks dat hij een vrij kleine kamer heeft, die hij “de bunker” noemt, brengt Sebastiano daar veel tijd door. «Als hij niet op de universiteit zit, hij leest en schrijft de hele dag, meestal op zijn Mac, af en toe met de hand: hij schrijft verhalen, korte verhalen, detectiveverhalen». Zelfs in deze kamer word ik getroffen door het licht, een element dat in dit huis nooit ontbreekt.
Er zijn geen gangen en de dubbele belichting garandeert altijd de beste helderheid in alle kamers, zelfs in de badkamer, waar de inrichting formeel eenvoudig is: de vloer is, net als de douche, van Bisazza. Er zijn geen meubels, slechts een paar planken.
Wat zal Alessandra’s favoriete object zijn in een huis waar alles verwijst naar kunst en de mogelijkheid om je talenten te uiten?
«Een Brionvega-radio, een geschenk van mijn grootmoeder».
«Een Brionvega-radio, een geschenk van mijn grootmoeder».
«Mijn ideale huis heeft een kleine tuin met een tafel waar ik kan tekenen, omringd door planten, een woonkamer waar ik met vrienden kan kletsen. Als ik kon, zou ik het licht en de kleuren van mijn aquarellen naar mijn huis overbrengen, ik zou op een betoverde plek wonen!»
Een laatste blik op de objecten van de handel. Op het bureau in haar kamer de penselen en kleuren van Alessandra. Ze vertegenwoordigen veel van wat zij en haar kinderen zijn: het idee dat een talent in de kunst concreet vertaald kan worden in een manier om alledaagse ruimtes te gebruiken, zelfs met heel verschillende stijlen.
Het huis van Alessandra doet je denken aan een plek waar je verwelkomd en vrij kunt zijn zoals je bent.
Bekijk alle foto’s van dit huis
In onze rubriek Mijn Houzz bieden wij interessante en originele woningen aan voor huiseigenaren en huurders. Als u wilt deelnemen, stuur ons dan enkele foto’s samen met een korte beschrijving van de woning naar redazione@houzz.com. Indien wij besluiten om uitsluitend uw woning te fotograferen, nemen wij zo spoedig mogelijk contact met u op.
Wie woont daar: Alessandra Scandella met haar kinderen Matilde en Sebastiano, hun kat Trippa en hun hond Churchill
Duif: in Milaan, in de regio Solari/Tortona
Oppervlak: 100 m² verdeeld tussen woonkamer met open keuken, drie slaapkamers, een badkamer