Het oorspronkelijke project omvatte tapijtvloeren en gipsplaat- en MDF-afwerkingen. Prijs maakte alles overbodig: het gebouw is tegenwoordig een voormalige fabriek zonder vaste dragende muren.

«Toen de scheidingswanden eenmaal waren gesloopt, was het oorspronkelijke beton dat aan het licht kwam prachtig», zegt de eigenaar van het huis, die ervoor koos om de betonnen en bakstenen muren, de harsvloer en de houten planken van het plafond te benadrukken. Hij was hele dagen bezig met het schrapen van verf van de vloer, en vervolgens afgedicht met polyurethaan. Ze was echter niet tevreden met het verkregen resultaat en verwijderde het polyurethaan en verving het door een wasafwerking. Dit is hoe Price te werk ging: baan voor baan, terwijl hij gaandeweg zijn smaak leerde kennen.

De loft bevindt zich in een hoek op de bovenste verdieping van het gebouw en is aan twee van de vier zijden blootgesteld aan licht. Bij het verdelen van de open ruimte in slaapkamers, badkamers, studeerkamers en keuken hechtte Price veel belang aan helderheid. «Ik wilde het interieur kreeg het maximaal mogelijke licht, maar genoot tegelijkertijd net zoveel privacy.” Met panelen kreeg hij het gewenste resultaat doorschijnende gerecyclede hars met ingebedde natuurlijke vezels, zoals grassprietjes en twijgen, gemaakt in Canada.

Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in het lezen van: Oplossingen voor het scheiden van de woonruimte zonder de open ruimte op te geven

De eettafel is gemaakt door een vriend van de familie, die bijna al het houtbewerkingswerk in huis deed. Price zorgde echter persoonlijk voor het ijzerwerk en creëerde onder meer met zijn eigen handen een eerste versie van de leuning van de trap die naar het terras leidde. «Ik volgde een cursus artistiek lassen», zegt hij. “Het was een geweldige kans om eindelijk alle apparatuur te gebruiken die ik had.”

Price besloot een van de open ruimtes af te bakenen met ramen en hout uit een oude schuur. De gastvrouw beweert de Japanse esthetiek niet te kennen geruchten (wat verwijst naar een idee van schoonheid onvolmaakt, vergankelijk en onvolledig), maar deze term vertegenwoordigt perfect zijn ontwerpbeelden.

Een van de belangrijkste principes van geruchten omvat de suggestie van een natuurlijk proces (in de perceptie van de handvaardigheid van de vakman), de waardering van een kleine onregelmatigheid (hoe de natuur zich aan ons toont) en de ontdekking van schoonheid in wat tot de natuur behoort en onvolmaakt is (in de acceptatie van de kosmische orde).

Omdat de ruimte aanvankelijk in drie eenheden was verdeeld, waren er, toen Price de muren in de zolder verwijderde, twee keukens te veel. De eigenaresse heeft de ruimtes ingericht als studeerkamer. Nu vinden we in plaats van nu nutteloze kachels hoeken gewijd aan lezen. Het gezin heeft geen televisie, maar daarentegen wel een iPad. «Wat misschien nog wel erger is!», zegt Price.

De badkamer in het midden van het huis heeft een ligbad van Japans cederhout. Price zegt: «We hebben familieleden die oorspronkelijk uit Japan komen. Dit bad is heerlijk om te ontspannen.” De muren zijn versierd met een mozaïek van natuurlijke zwarte kiezelstenen, de vloer is ook van cederhout. Een houten deur, teruggevonden uit een schuur, zorgt voor privacy.

Wilt u ook zo’n badkamer? Ontdek hoe u een badkamer in Zen-stijl kunt maken (kopiëren uit het Japans)

In de meer “industriële” omgeving van het huis werd voor de vloer en één muur schaakbordstaal gebruikt: “Het is heel aangenaam om onder je voeten te voelen”, zegt Price, die de voordelen van acupressuur op prijs stelt.

Wat het bed betreft, het begon allemaal toen Price een paar oude zwenkwielen vond. Om ze opnieuw te kunnen gebruiken, wilde ze een bed ontwerpen dat van de grond werd verhoogd, dus toen een vriendin haar vertelde dat ze oude Lambert grenen planken verkochten in een niet meer gebruikte molen, werd de doe-het-zelver getroffen door een ingenieus idee. Dus kocht hij het hout en ontwierp een bed met wielen. Het project werd vervolgens uitgevoerd door mijn dierbare vriend, timmerman en lasser.

’s Avonds werpen Marokkaanse lampen een zacht licht op het plafond. Price maakte het meubilair onder de ramen met hout dat afkomstig was van een plaatselijke middelbare school. De gymzaal van de school was overstroomd en het hout was weggegooid. De ondernemende arts bedacht een nieuwe toepassing voor dit materiaal, ze schilderde het met melkwitte verf en gebruikte het voor de omlijsting van de haard en om opbergmeubels te maken.

Na twaalf jaar intensief werken aan het creëren van een ruimte die is afgestemd op hun behoeften, hebben Price en zijn familie het hok te koop gezet. Hhebben een oud Tudor-huis gekocht, ongeveer drie kilometer verderop, dat Price al aan het renoveren is. Het nieuwe huis biedt wat de loft ontbeerde: een binnenplaats en een tuin. Nu de twee jongens opgroeiden, was het tijd voor verandering. Price zegt dat hij een beetje verdrietig is omdat hij de vrucht van zoveel hard werken heeft achtergelaten, maar tegelijkertijd is hij nu al enthousiast over de oneindige mogelijkheden die zijn nieuwe huis biedt.

Bekijk meer foto’s van dit hok

In onze rubriek Houzz Homes stellen wij interessante projecten voor van Houzz-professionals. Als u ons uw werk wilt laten zien, upload dan de foto’s naar uw Houzz-profiel en stuur de link samen met een korte beschrijving van het project naar redazione@houzz.com. Als wij besluiten uw werk te publiceren, nemen wij zo snel mogelijk contact met u op.