Het woongedeelte werd echter opengewerkt zodat er een grote open ruimte ontstond waarbij het oude visgraatparket, de hoofdrolspeler van de gehele woonkamer, behouden bleef.
Wij vinden voor u de meest geschikte professionals
De erker, een natuurlijke nis omgeven door licht, verwelkomt de loungehoek en leent zich om te worden omgevormd tot een coconruimte voor intieme gesprekken of momenten van lezen en ontspanning. Alles gespeeld op neutrale en onverzadigde tonen, licht het alleen op dankzij de aanwezigheid van handgeblazen glazen hanglampen.
Boven de bank, aan de muren, een werk van Barbara Colombo. De Milanese kunstenaar, een goede vriend van de familie, is de eerste persoon die Manuela in Milaan ontmoette en het schilderij werd speciaal voor hen geschilderd.
Naast de woonkamer is de studeerruimte ontworpen als communicerende ribbe van de grote open ruimte, eventueel te openen om de ruimte nog verder uit te breiden. Het meubilair, van vrijwel uitsluitend Duitse afkomst, lijkt op een bijna natuurlijke manier zijn plek in de nieuwe kamer te hebben gevonden. Daartussen bevindt zich ook een bed, dat indien nodig kan worden gebruikt om de kamer om te bouwen tot logeerkamer.
De hoofdslaapkamer is uitgesproken minimalistisch en is een ruimte zonder franjes en die de voorkeur geeft aan zeldzaamheid, waarbij hij de luxe heeft zich te laten overweldigen door witte en lege ruimte. Reeds bestaande nissen werden gebruikt als containerruimtes, waardoor de algemene netheid van de omgeving verder kon worden verbeterd.
Dit verhaal is gepubliceerd op 6 juni 2020 en daarna bijgewerkt
Vond je dit huis leuk? Laat hieronder een reactie achter en bewaar de leukste foto’s in een Ideabook!
Oogopslag
Wie woont daar: de ontwerper Manuela Fernandez met haar partner en dochter
Duif: Milaan
Ontwerper: Arnouva Elanández
Oppervlak: 140 m² verdeeld in a woonkamer, een studeerkamer, twee slaapkamers, twee badkamers
Anno: begin 1900
Vernieuwing: 2016
Na een lange en opwindende omzwerving door haar geboorteland Zuid-Afrika en vele Europese steden tussen Spanje en Duitsland, werd de architect Manuela Fernandez arriveert eindelijk in Milaan, klaar om een nieuwe fase in haar leven in te luiden. Terwijl ze samen met haar man zoekt naar een tijdelijke woonoplossing, komt ze bijna toevallig deze Milanese klassieker uit het begin van de twintigste eeuw tegen: een appartement gelegen niet ver van Porta Garibaldi, van grote charme, mede dankzij de originele afwerkingen met imposant stucwerk en visgraathouten vloeren ze ademen een authentieke charme van weleer uit.