#image_title
Alle artikelen

Een Milanese klassieker vindt opnieuw leven met Scandinavisch minimalisme

36views

Kosmopolitisch en veerman tussen culturen, de architect Manuela Fernandez arriveert in Milaan in een groot appartement in de wijk Isola. Zorgvuldig gekozen en verzameld in de loop van de tijd tijdens zijn reizen tussen Zuid-Afrika, Duitsland en Spanje, blijken zijn meubels trouwe levensgezellen te zijn die in staat zijn de kostbare stijlen van de architectuur uit het begin van de twintigste eeuw aan te passen en te actualiseren. Terwijl het vermogen om niet in de val van horror vacui te trappen, je in staat stelt direct tot de essentie te komen, vierkante meters vrij te maken en licht en energie te laten stromen.
Tabel: Feldmark van Roland Graf voor Magazin (Stuttgart). Stoel: SE 68 van Egon Eiermann uit 1951; boven de tafel, Vonk lichte hanglamp van Lené en Johan Botha voor Woltemade (Zuid-Afrika)

Oogopslag
Wie woont daar:
de ontwerper Manuela Fernandez met haar partner en dochter
Duif: Milaan
Ontwerper: Arnouva Elanández
Oppervlak: 140 m² verdeeld in a woonkamer, een studeerkamer, twee slaapkamers, twee badkamers
Anno: begin 1900
Vernieuwing: 2016

Na een lange en opwindende omzwerving door haar geboorteland Zuid-Afrika en vele Europese steden tussen Spanje en Duitsland, werd de architect Manuela Fernandez arriveert eindelijk in Milaan, klaar om een ​​nieuwe fase in haar leven in te luiden. Terwijl ze samen met haar man zoekt naar een tijdelijke woonoplossing, komt ze bijna toevallig deze Milanese klassieker uit het begin van de twintigste eeuw tegen: een appartement gelegen niet ver van Porta Garibaldi, van grote charme, mede dankzij de originele afwerkingen met imposant stucwerk en visgraathouten vloeren ze ademen een authentieke charme van weleer uit.

Het huis was enige tijd onbewoond en moest worden gerenoveerd, vooral in het entree- en slaapgedeelte, waar een eerdere renovatie in de jaren tachtig de opeenvolging van kamers en volumes had vervormd en belast. Dankzij de sloop van nutteloze scheidingswanden en het volgen van het pad van het historische stucwerk was het mogelijk om zo dicht mogelijk bij de oorspronkelijke verdeling van de kamers te komen.
Het woongedeelte werd echter opengewerkt zodat er een grote open ruimte ontstond waarbij het oude visgraatparket, de hoofdrolspeler van de gehele woonkamer, behouden bleef.
Heeft u een professional nodig voor uw project “appartementrenovatie”?
Wij vinden voor u de meest geschikte professionals
Met uitzondering van de op maat ontworpen keuken, werd er geen meubilair specifiek aangekocht voor het nieuwe appartement, waar alle meubelstukken die Manuela verzamelde tijdens haar reizen tussen Zuid-Afrika en Duitsland samenkwamen. De wens om de ruimte niet te veel te vullen ging hand in hand met de wens om de vele meubelstukken die in de loop van de tijd zijn gekocht te verfraaien. Hiertoe behoren talrijke vintage stukken, voornamelijk Scandinavisch met enkele Italiaanse toevoegingen, samen met hedendaagse Duitse en Zuid-Afrikaanse meubels, echte reisgenoten die getuigen van de passie van de eigenaar voor de zoektocht naar authentieke stukken, nooit bedorven door overmatig exhibitionisme.
Zitting: LCM Plywood Side Chair van Charles & Ray James uit 1945 voor Vitra; salontafel: Deense palissander bijzettafel van Kristian Vedel voor SøREN uit 1963; console van Antoine Philippon & Jaqueline Lecoq, 1964-1965. Boven de console een lamp van Giotto Stoppino uit de jaren 70

De erker, een natuurlijke nis omgeven door licht, verwelkomt de loungehoek en leent zich om te worden omgevormd tot een coconruimte voor intieme gesprekken of momenten van lezen en ontspanning. Alles gespeeld op neutrale en onverzadigde tonen, licht het alleen op dankzij de aanwezigheid van handgeblazen glazen hanglampen.

De op maat gemaakte keuken is door Manuela ontworpen om zichzelf een grote werkruimte te gunnen. In tegenstelling tot het grote zwarte blok verlicht en verzacht het witte hangende wandmeubel de donkere toon van de basis, waardoor deze minder theatraal wordt. Het blad, van travertijn, herbergt functionele alledaagse voorwerpen van strikt nut, samen met enkele kookboeken.
De aanwezigheid van licht in de kamer is een onverwacht geschenk: vreemd genoeg waren de ramen door de vorige eigenaren dichtgemetseld. Door ze weer tot leven te brengen, kreeg de ruimte een nieuwe leefbaarheid, waardoor de lichtpunten in het hele woongedeelte werden vermenigvuldigd.

Boven de bank, aan de muren, een werk van Barbara Colombo. De Milanese kunstenaar, een goede vriend van de familie, is de eerste persoon die Manuela in Milaan ontmoette en het schilderij werd speciaal voor hen geschilderd.

Dressoir van Antoine Philippon & Jaqueline Lecoq, 1964 | 1965 Behr Moebl; vintage lamp uit de jaren 60-70, bed: Stapelbett Lönneberga van Alexander Seyfried, 2006-2007

Naast de woonkamer is de studeerruimte ontworpen als communicerende ribbe van de grote open ruimte, eventueel te openen om de ruimte nog verder uit te breiden. Het meubilair, van vrijwel uitsluitend Duitse afkomst, lijkt op een bijna natuurlijke manier zijn plek in de nieuwe kamer te hebben gevonden. Daartussen bevindt zich ook een bed, dat indien nodig kan worden gebruikt om de kamer om te bouwen tot logeerkamer.

Fauteuil: Tulp FauteuilEero Saarinen per KNOLL, 1957

De hoofdslaapkamer is uitgesproken minimalistisch en is een ruimte zonder franjes en die de voorkeur geeft aan zeldzaamheid, waarbij hij de luxe heeft zich te laten overweldigen door witte en lege ruimte. Reeds bestaande nissen werden gebruikt als containerruimtes, waardoor de algemene netheid van de omgeving verder kon worden verbeterd.

Lamp: Von-lichtdi Lené en Johan Botha per Woltemade
Geïnspireerd door de Steiner-cultuur, is Kylie’s kamer een grote ruimte gewijd aan spelen en rusten, waarbij het exclusieve gebruik van natuurlijke materialen wordt bevorderd. Al het meubilair is laag, zodat voorwerpen en spelletjes toegankelijk zijn: zelfs het stapelbed, bedekt met Oostenrijkse loden, is bijzonder laag, zodat het zonder al te veel moeite minstens één keer opnieuw kan worden opgemaakt! Opnieuw valt de mix tussen hedendaagse lijnen en afgemeten vintage kenmerken op, in continuïteit met de rest van het huis.
Boekenplank: lijn 1a paperbackplank van Irina Jurasic en Francesco Apuzzo voor Linea 1; stapelbed: Amberinthesky di Thomas Maitz pereludi; klaar Sep binnen W. Sirch en C. Bitzer per Sirch; Tik heb honger door Dani Le Roy en Laura Summs voor Moonbasket, een Zuid-Afrikaans merk dat samenwerkt met een gemeenschap van ambachtelijke vrouwen uit de township Steek het aan
Tussen de twee slaapkamers bevindt zich een communicerende badkamer, die niet zonder parket is en een sculpturaal aspect krijgt dankzij de minimalistische lijnen van het badkuipblok, op magische wijze overspoeld door het licht dat van het raam sluipt de kamer binnen.

Dit verhaal is gepubliceerd op 6 juni 2020 en daarna bijgewerkt

Vond je dit huis leuk? Laat hieronder een reactie achter en bewaar de leukste foto’s in een Ideabook!

Leave a Response