Oogopslag
Wie woont daar: de interieurontwerper Paola Maré met haar man Enrico
Duif: Turijn
Jaar van constructie: begin twintigste eeuw
Jaar van renovatie: 2014
Architect: architectonisch project van Raimondo Guidacci; interieurontwerp door Paola Maré
Oppervlak: 135 m² verdeeld over een open ruimte op de begane grond en een zolder; Aangrenzende studio van 50 m²

Een huis met een geschiedenis, niet gebonden aan planbeperkingen, en bovendien beschut tegen de weg, zodat we kunnen genieten van alle stilte en rust waar we nauwelijks van kunnen profiteren als we in de stad wonen. Hier is de droom die Paola Maré, een binnenhuisarchitect uit Turijn, lange tijd voor zichzelf en haar man had gecultiveerd, zonder echter de juiste plek te kunnen identificeren.
In tegenstelling tot Milaan zijn deze ruimtes in de Piemontese hoofdstad meestal ontmanteld om ruimte te maken voor onpersoonlijke volumevergroting. In plaats daarvan presenteert de verbouwing, uitgevoerd door architect Raimondo Guidacci, zich als een antipodale operatie: een herstel dat niet alleen een hernieuwde gezondheid van het gebouw kan herstellen, maar ook een nieuw gezicht en een nieuwe gebruiksmogelijkheid voor wat al is bereikt in de jaren vijftig. verleden.

Dan, eindelijk, liefde op het eerste gezicht: op de binnenplaats, beschut tegen nieuwsgierige blikken en bovendien met uitzicht op een prachtige gemeenschappelijke tuin, was het moderne gebouw geboren uit de transformatie van een timmerwerkplaats in erbarmelijke omstandigheden precies wat Paola zocht. Beschreven door Paola als een ‘object op Mars’ met verwijzing naar de relatie met de context van de binnenplaats, lijkt het door Guidacci ontworpen gebouw geïnspireerd te zijn door een nieuw tijdloos classicisme en vooral zonder breuken met de omringende stedelijke dimensie: een soort ‘ raam op de binnenplaats” dat de voorkeur geeft aan een zeer helder en strak architectonisch uithangbord, aan het gebruik van onvergankelijke materialen en aan de keuze voor een neutraliteit die protagonisme en expliciete uitingen van persoonlijkheid schuwt.

Tot op heden is het gebouw verdeeld in twee verschillende blokken die dezelfde externe ruimte delen: de eerste, verdeeld over twee verdiepingen, uitsluitend bedoeld voor huisvesting, terwijl de tweede, kleinere, gereserveerd is voor de activiteiten van Paola’s studio, die hieraan toegevoegd is is het prachtige dakterras waar man en vrouw op zonnige momenten van kunnen genieten.
Het materiaal dat is gekozen om de gevel van de twee blokken onuitwisbaar te markeren, vertegenwoordigt misschien wel het sterkste teken dat het huis zijn naam geeft: dit zijn de meerlaagse okumè-panelen die de gevel bedekken en een prachtig scansion creëren dankzij de zes openslaande deuren.

Het is in deze context dat Paola in het spel komt die, bij het ontwerpen van de interieurs die worden gekenmerkt door vrije ruimtes, besluit het gebruik van okumè te hervatten in de weinige op maat gemaakte meubels om een ​​gewenste continuïteit tussen binnen en buiten het huis te creëren. Okumè, hout van Afrikaanse oorsprong met zeer geaccentueerde roodblonde tinten, heeft uitstekende weerstandseigenschappen en wordt vaak gebruikt in nautische projecten die een adequaat antwoord op de stress van atmosferische invloeden vereisen. In Paola’s bedoelingen is het echter ook de functie ervan (en vooral) om de omgeving te “verlichten”, door deze een natuurlijk gevoel van warmte en welkom te geven. Aan de okumè worden enkele geselecteerde materialen toegevoegd: de wit gelakte oppervlakken van de volumes van de keuken, het betoneffect van de begane grondvloer en het glas dat een deel van de zolderverdieping kenmerkt.

Het okumè-blok dat we in deze opname zien, vertegenwoordigt de meest zorgvuldig ontworpen kern van het hele huis. Ontworpen als een multifunctioneel blok waarin apparaten en containers, het zichtbare bordenrek en de servicebadkamer kunnen worden geïntegreerd, onderscheidt het zich als een kleine huishoudelijke monoliet en een natuurlijke katalysator van de ruimte.
Subtiel en toch zeer sierlijk zijn de details die hem animeren, zoals het lineaire handvat dat in het hout is uitgehouwen en dat als een spleet de bovenkant markeert. Daarnaast de twee witte blokken – neutraal en bijna verdwijnend – van de keuken.

De badkamer die in het okumè-blok wordt gecreëerd, wordt gedomineerd door de essentiële eenvoud die al werd getest in de grote open ruimte. Ook in dit geval wordt de muur die we rechts zien gekenmerkt door de aanwezigheid van containerblokken, wederom ontworpen door Paola.

De ritmische opeenvolging van de ramen en het bevoorrechte uitzicht dat ze bieden op de binnenplaats vormen ongetwijfeld een van de belangrijkste charmeelementen van het huis. Onder de meubels wordt de modulaire bank met gebeeldhouwde lijnen, die nu uit productie is, gekenmerkt door een aanzienlijke capaciteit, bijzonder comfortabel op momenten dat de gastvrouw graag vrienden ontvangt.

De vloer is echter gemaakt van porselein van groot formaat om de aanwezigheid van voegen te beperken. Een tot het uiterste doordachte keuze en het resultaat van een compromis in naam van de functionaliteit: het beton waar Paola de voorkeur aan had gegeven, zou na verloop van tijd juist te veel zijn blootgesteld aan scheurvorming (ook door de vloerverwarming die er lag). geïmplementeerd) . Steengoed, vertelt Paola, biedt nu de mogelijkheid om zeer getrouwe reproducties van beton te gebruiken, die tegelijkertijd beslist resistenter zijn.

Een ander zicht op de open woonkamer laat ons toe de boekenkast te bewonderen en, daarachter, de inkeping van de witte plaatstalen trap die naar het slaapgedeelte leidt. De boekenkast, op bestelling gemaakt, wordt gedefinieerd door twee ijzeren ladders die aan de balken zijn bevestigd en door houten planken van verschillende lengtes en diktes: een kleine eigenaardigheid, waaraan de enkele okumè-plank is toegevoegd die de absolute strengheid van het wit doorbreekt, verlevendigt de meubilair en biedt dynamiek.
Deze kwaliteit wordt onderstreept door de aanwezigheid van de lange bank die langs de muur loopt: de onderste plank van de boekenkast, de bank reikt tot het blok okumè en wordt gebruikt als steunvlak voor enkelen, selecterende voorwerpen, of als bijzetzitplaats. wanneer er bijvoorbeeld gasten aanwezig zijn voor het diner.

De trap, schoon en statig, is gemaakt door de architect Guidacci.
Om de ruimte waarin het zich bevindt op een scenografische manier te versterken, besloot Paola de ruimte af te sluiten met een grote witte geperforeerde metalen wand die, verlicht met een passende verdeling van kleine LED-spots, een kleine onverwachte wending biedt: het gebeurt in de avond, wanneer het trappenhuis wordt getransformeerd in een verlichtingsobject dankzij het licht dat de textuur van het geperforeerde plaatmetaal projecteert en zo een suggestief schaduweffect creëert.

In het slaapgedeelte op de bovenverdieping gaat een grote multifunctionele ruimte vooraf aan en anticipeert op de eigenlijke slaapkamer. Paola en haar man gebruiken het wanneer ze komen, terwijl ze op de zitzak kletsen of profiteren van de grote vrije ruimte om aan gymnastiek te doen.

Het deel van de glazen vloer, ontworpen door architect Guidacci, laat licht de benedenverdieping bereiken, maar het is ook een truc om je de architecturale structuur van het gebouw zowel van onder als van boven te laten bewonderen, wat helpt om dat gevoel van geborgenheid te verrijken. geschiedenis en karakter die de woning kenmerken.

De slaapkamer, verzameld in het verval van het schuine dak, wordt gedomineerd door duidelijke Japanse referenties. Het is geen toeval dat Paola niet ontkent dat ze houdt van de rigoureuze eenvoud die kenmerkend is voor de traditie van de Rijzende Zon, waar ze expliciet inspiratie uit haalde om deze dimensie van abstractie en puurheid te herscheppen.

Naast het bed geven de aanwezigheid van het bad en de wastafel echter de meest afgelegen ruimte in huis een sfeer van grote intimiteit.

Tenslotte een blik vanaf de buitenkant van het huis bij het vallen van de avond: wanneer het interieur oplicht dankzij een gele tint en het leven zich rond het keukenblok verzamelt, terwijl buiten het licht dunner wordt en er ruimte overblijft voor de tinten luchtvaart en blauw.

Bekijk alle foto’s van het project

Vond je dit huis leuk? Laat hieronder een reactie achter en bewaar de mooiste foto’s in een Ideabook!

Ga naar de site Open Huis Turijn om alle huizen te ontdekken die deelnemen aan de editie van 2018