Het verzamelontwerp wordt gekenmerkt door kwaliteit en uniciteit…

Wat maakt een meubelstuk, een lamp of een accessoire ‘verzamelobject’? De twee belangrijkste kenmerken zijn zeker uniekheid en kwaliteit: de eerste verwijst naar de aanwezigheid van slechts één of enkele exemplaren op de markt. De tweede kan verband houden met verschillende kenmerken: met kwaliteit kunnen we het vermogen bedoelen om in de loop van de tijd weerstand te bieden, een keuze uit hoogwaardige materialen, maar ook de ontwerpkwaliteit van een meubelstuk of een lamp die goed werkt.

Wat heeft dit allemaal met duurzaamheid te maken?

De traceerbaarheid van het productieproces waar Domitilla Dardi het over heeft, is een garantie voor kwaliteit voor degenen die kopen. En daarin is het ook een hulpbron voor meer duurzaamheid. Een ander ontmoetingspunt tussen redactioneel ontwerp en duurzaamheid is de mogelijkheid om te experimenteren en materialen en processen te onderzoeken die meer respect hebben voor het milieu. Een aanpak die samenwerking tussen bedrijven en creatieven vereist.
Duurzaamheid ligt zowel in het proces als in het product, dat zowel vanuit materieel als esthetisch oogpunt duurzaam moet zijn ontworpen.

Advies voor het herkennen van talenten en interessante projecten

Amelie du Passage is de oprichtster van Petite Friture, een van de bedrijven die de redactionele aanpak het beste weerspiegelt. Het is geen toeval dat ze werd uitgenodigd om deel te nemen aan de jury van de prijs verbonden aan de beurs Edit Napoli.
Een belangrijk deel van zijn werk bestaat uit het onderscheppen van nieuwe ontwerpers om erbij te betrekken en als talentscout kan hij ons nuttig advies geven voor het herkennen van valide talenten en projecten.

Vooral als we afwezig zijn, brengen katten urenlang bij het raam door om te genieten van de warmte van de zonnestralen die door het glas filteren. Laten we alles gemakkelijker maken, leg wat kussens op de vensterbank of plaats een kast vlakbij.

Katten willen graag altijd vers water beschikbaar hebben. Dit is de reden waarom het voor onze kat een echte luxe zal zijn om een ​​fontein te kunnen gebruiken die continu water levert. Er zijn er zoveel op de markt, allemaal speciaal voor hen gemaakt.

Katten hebben een hekel aan gesloten deuren, terwijl wij precies het tegenovergestelde willen: het is geen toeval dat wij deuren hebben uitgevonden. Welnu, er zijn alternatieve oplossingen waar katten en eigenaren blij van kunnen worden: kattenluiken, beter bekend als kattenluiken.

We weten allemaal dat onze katten bekwame klimmers zijn. Ze klimmen graag naar hoogten die we ons nooit hadden kunnen voorstellen. En dan geven we ze de kans om steeds hoger te klimmen. Laten we ze een cadeautje geven, laten we een mooi ingerichte muur opzetten waardoor onze katten op en neer kunnen gaan wanneer ze maar willen. We doen nog meer: ​​we creëren echte paden zodat ze door het huis kunnen dwalen zonder ooit een poot op de grond te hoeven zetten.

Het publiek aanmoedigen en stimuleren om architectuur bewuster te benaderen en de creativiteit op dit gebied aan te wakkeren was het doel van de familie Pritzker en in het bijzonder van Jay en Cindy Pritzker die in 1979 de prijs in het leven riepen die hun naam draagt. En het werk van David Alan Chippefield, die dit jaar met de prijs werd bekroond, is zeker een bron van inspiratie, zowel voor professionals als gebruikers. De opleveringsceremonie zal in mei plaatsvinden in Athene, een stad waar Chipperfield zelf werkt aan een uitbreiding van het Nationaal Archeologisch Museum, waarvan de oorspronkelijke kern dateert uit het einde van de 19e eeuw.

De harmonie tussen het oude en het hedendaagse

De dialoog tussen verleden en heden en tussen architectuur en omgeving staat bovendien centraal in Chipperfields ontwerpbenadering.
Op deze afbeelding zien we rechts de James-Simon-Galerie in Berlijn, die dient als toegangspoort tot het museumeiland. De colonnade met de trap met een essentiële en moderne stijl wordt in harmonie afgewisseld met de negentiende-eeuwse gevel van het Pergamonmuseum.

“Als architect ben ik in zekere zin de bewaarder van betekenis, herinnering en erfgoed. Steden zijn historische documenten en architectuur is na een bepaald punt een historisch document. Steden zijn dynamisch, dus ze zitten er niet alleen maar, ze evolueren. En in die evolutie nemen we gebouwen weg en vervangen we ze door andere. We kiezen voor onszelf en het idee om alleen het beste te beschermen is niet genoeg. Het gaat ook om het beschermen van het karakter en de kwaliteiten die de rijkdom van de evolutie van een stad weerspiegelen”, legt de architect uit.
In het Neues Museum in Berlijn, dat zwaar beschadigd was door de Tweede Wereldoorlog, bracht David Chipperfield de oorspronkelijke structuur naar de voorgrond, waardoor de onvolkomenheden en schade veroorzaakt door tijd en oorlog op de muren zichtbaar bleven.

In 2012 was David Chipperfield directeur van de dertiende editie van de Architectuurbiënnale van Venetië. Het was hier dat hij onlangs toezicht hield op de restauratie van het gebouwencomplex van de Procuratie Vecchie op het Piazza San Marco.

Zelfs bij deze ingreep wist de architect zich op zijn tenen in de historische context te verdiepen. Hij slaagde erin een dialoog te openen met de plaatselijke arbeiders, bewaarders van de traditionele productietechnieken die Chipperfield gebruikte om de fresco’s, terrazzo- en pastellonevloeren nieuw leven in te blazen.

De architect vond een manier om oud en hedendaags samen te brengen met een reeks moderne hulpmiddelen, gericht op het goed bruikbaar maken van de ruimte, zoals het lichtontwerp, dat discreet en functioneel maar ook scenografisch is.

Respect voor het landschap en de natuurlijke context

Het vermogen om nieuwe gebouwen te ontwerpen zonder de natuurlijke context waarin ze zijn geplaatst te vernietigen, is een ander terugkerend element in het werk van Chipperfield. “Wat we moeten hopen is dat de milieucrisis ons ertoe brengt de prioriteiten van de samenleving te heroverwegen, om te begrijpen dat winst niet het enige element is dat onze beslissingen moet motiveren”, verklaarde de architect.

Het “genieten van diversiteit”

“Het werk van David Chipperfield verenigt het Europese classicisme, de complexe aard van Groot-Brittannië en zelfs de delicatesse van Japan. Het is het genieten van culturele diversiteit.” Deze zin, opgenomen in de motivatie voor de prijs, is misschien wel de beste samenvatting van Chipperfields talent, waarvan zijn architectuur een uitdrukking is, gericht op mensen en context, nooit zelfreferentieel en juist om deze reden voorbestemd om de tand des tijds te doorstaan. .

En zoals hij zelf zegt: om het dagelijks leven gedenkwaardig te maken: “Architectuur is iets dat onze rituelen en ons leven kan intensiveren, ondersteunen en helpen. De ervaringen in het leven waartoe ik mij aangetrokken voel en waar ik het meeste van geniet, zijn de ervaringen waarbij normale dingen speciaal worden gemaakt.”

Het publiek aanmoedigen en stimuleren om architectuur bewuster te benaderen en de creativiteit op dit gebied aan te wakkeren was het doel van de familie Pritzker en in het bijzonder van Jay en Cindy Pritzker die in 1979 de prijs in het leven riepen die hun naam draagt. En het werk van David Alan Chippefield, die dit jaar met de prijs werd bekroond, is zeker een bron van inspiratie, zowel voor professionals als gebruikers. De opleveringsceremonie zal in mei plaatsvinden in Athene, een stad waar Chipperfield zelf werkt aan een uitbreiding van het Nationaal Archeologisch Museum, waarvan de oorspronkelijke kern dateert uit het einde van de 19e eeuw.

De harmonie tussen het oude en het hedendaagse

De dialoog tussen verleden en heden en tussen architectuur en omgeving staat bovendien centraal in Chipperfields ontwerpbenadering.
Op deze afbeelding zien we rechts de James-Simon-Galerie in Berlijn, die dient als toegangspoort tot het museumeiland. De colonnade met de trap met een essentiële en moderne stijl wordt in harmonie afgewisseld met de negentiende-eeuwse gevel van het Pergamonmuseum.

“Als architect ben ik in zekere zin de bewaarder van betekenis, herinnering en erfgoed. Steden zijn historische documenten en architectuur is na een bepaald punt een historisch document. Steden zijn dynamisch, dus ze zitten er niet alleen maar, ze evolueren. En in die evolutie nemen we gebouwen weg en vervangen we ze door andere. We kiezen voor onszelf en het idee om alleen het beste te beschermen is niet genoeg. Het gaat ook om het beschermen van het karakter en de kwaliteiten die de rijkdom van de evolutie van een stad weerspiegelen”, legt de architect uit.
In het Neues Museum in Berlijn, dat zwaar beschadigd was door de Tweede Wereldoorlog, bracht David Chipperfield de oorspronkelijke structuur naar de voorgrond, waardoor de onvolkomenheden en schade veroorzaakt door tijd en oorlog op de muren zichtbaar bleven.

In 2012 was David Chipperfield directeur van de dertiende editie van de Architectuurbiënnale van Venetië. Het was hier dat hij onlangs toezicht hield op de restauratie van het gebouwencomplex van de Procuratie Vecchie op het Piazza San Marco.

Zelfs bij deze ingreep wist de architect zich op zijn tenen in de historische context te verdiepen. Hij slaagde erin een dialoog te openen met de plaatselijke arbeiders, bewaarders van de traditionele productietechnieken die Chipperfield gebruikte om de fresco’s, terrazzo- en pastellonevloeren nieuw leven in te blazen.

De architect vond een manier om oud en hedendaags samen te brengen met een reeks moderne hulpmiddelen, gericht op het goed bruikbaar maken van de ruimte, zoals het lichtontwerp, dat discreet en functioneel maar ook scenografisch is.

Respect voor het landschap en de natuurlijke context

Het vermogen om nieuwe gebouwen te ontwerpen zonder de natuurlijke context waarin ze zijn geplaatst te vernietigen, is een ander terugkerend element in het werk van Chipperfield. “Wat we moeten hopen is dat de milieucrisis ons ertoe brengt de prioriteiten van de samenleving te heroverwegen, om te begrijpen dat winst niet het enige element is dat onze beslissingen moet motiveren”, verklaarde de architect.

Het “genieten van diversiteit”

“Het werk van David Chipperfield verenigt het Europese classicisme, de complexe aard van Groot-Brittannië en zelfs de delicatesse van Japan. Het is het genieten van culturele diversiteit.” Deze zin, opgenomen in de motivatie voor de prijs, is misschien wel de beste samenvatting van Chipperfields talent, waarvan zijn architectuur een uitdrukking is, gericht op mensen en context, nooit zelfreferentieel en juist om deze reden voorbestemd om de tand des tijds te doorstaan. .

En zoals hij zelf zegt: om het dagelijks leven gedenkwaardig te maken: “Architectuur is iets dat onze rituelen en ons leven kan intensiveren, ondersteunen en helpen. De ervaringen in het leven waartoe ik mij aangetrokken voel en waar ik het meeste van geniet, zijn de ervaringen waarbij normale dingen speciaal worden gemaakt.”

Het volume van de tv of zelfs de muziek kan een oorzaak van conflicten zijn. Tegelijkertijd kan er iemand tv kijken en iemand naar muziek luisteren, maar ook iemand anders die studeert of werkt of zelfs aan de telefoon is. En als het huis klein is, storen we elkaar. Een geldig hulpmiddel in deze zin vormen geluidsabsorberende panelen. Het is een element dat vaak wordt gebruikt in openbare omgevingen, maar ook zeer kostbaar is binnen woningen, omdat er panelen zijn met een uiterst decoratief ontwerp en geschikt voor zowel de woonkamer als elke andere kamer in huis. De geluidsabsorberende panelen heffen het geluid niet op, maar maken het gedempter en draaglijker.

Een terugkerende bron van conflicten en nervositeit is de constante aanwezigheid van speelgoed in de woonkamer als je kleine kinderen thuis hebt. Het is ook waar dat het handig kan zijn om kinderen in de woonkamer te laten spelen, bijvoorbeeld tijdens het koken of tijdens het tv-kijken. Dus als je moeilijk kunt denken dat kinderen alleen in hun slaapkamer spelen, is het ook belangrijk om een ​​oplossing te vinden voor de constante aanwezigheid van speelgoed in de woonkamer. Zoals op deze afbeelding: rechts zien we een soort fauteuil die tevens dienst doet als transparante bak, zodat kinderen altijd weten waar hun favoriete speelgoed ligt.

Kijk voor inspiratie tussen de foto’s van huizen en interieurs! U kunt de kleur, het formaat, de locatie en het budget kiezen van de projecten die u wilt ontdekken.

Vind een binnenhuisarchitect bij jou in de buurt

Als er maar één tv in huis is, kunnen er terugkerende discussies ontstaan ​​over welk programma je moet kijken. Er is maar één oplossing voor dit probleem: om de beurt bepalen wie het programma moet kiezen dat je wilt bekijken. Het lijkt misschien een voor de hand liggende oplossing, maar toch wordt deze vaak vergeten. En het is ook belangrijk om ten minste één programma te identificeren dat iedereen leuk vindt, voor een avond die in harmonie wordt gedeeld.

U kunt er ook voor kiezen om de tv in de woonkamer achterwege te laten door deze bijvoorbeeld in de slaapkamers, in de keuken of in een klein hoekje te installeren dat speciaal voor haar is bedoeld, zodat de woonkamer geen plek van conflict wordt, maar aan de andere kant van de weg. integendeel een plaats waar familieleden elkaar ontmoeten en kletsen. Een soort eiland, veilig voor alle discussies.

In alle woonkamers is er een comfortabelere ruimte: het kan de chaise longue-hoek van de bank zijn, maar het kan ook een specifieke fauteuil zijn, een positie van waaruit je beter tv kunt kijken, enzovoort. Het is ook waar dat elk gezinslid recht heeft op een comfortabele plek, dus bij het kiezen van de samenstelling van de bank en fauteuils moet dit aspect in gedachten worden gehouden om meer “speciale” hoekjes te creëren: iedereen zal zijn favoriet kiezen.

Ten slotte, om de spanning te verminderen en leuke en familiale momenten te creëren, is het een heel geldig en eenvoudig idee om een ​​tafelvoetbaltafel op te nemen om alle gezinsleden te betrekken bij leuke spelletjes, waardoor een excuus ontstaat om te lachen. Je kunt er ook aan denken om te kiezen voor minder omslachtige spellen, zoals darten of een klein mandje. Het belangrijkste is om een ​​speelmoment te creëren waarin de spanningen van de dag en de conflicten binnen het gezin opzij worden gezet en we bedenken dat samenzijn niet alleen het bespreken van problemen betekent, maar ook plezier maken.

Heeft u andere ideeën? Schrijf ons in de reacties!

In 2022 was duurzaamheid opnieuw een duidelijk aandachtspunt voor Heimtextil. Bijna alle exposanten hebben trefwoorden als ‘recycling’, ‘upcycling’, ‘circulaire economie’ of ‘duurzaamheid’ in hun stands opgenomen.

Bij elke editie van de beurs is de tentoonstelling Heimtextil Trends een showcase voor nieuwe ideeën en innovaties (we spraken erover in de preview in september 2021). Dit jaar was de tentoonstelling een explosie van stoffen, kleuren en patronen die de toekomst van textiel presenteerden en nieuwe benaderingen benadrukten, met de inspanning om verspilling en economische onevenwichtigheden te voorkomen. Onder deze vonden we:

• Stoffen geverfd met avocadopitten, uienschillen of walnootschalen. Daarnaast is er onderzoek gedaan naar de manier waarop het natuurlijke verfproces de duurzaamheid beïnvloedt.
• Bananentex® , de eerste technische stof gemaakt van àbaca, een familielid van de bananenboom, ook wel bekend als “Manilla-hennep”. In de Filippijnen wordt abaca al lang gebruikt voor de productie van stoffen.
• Studio Adaptive Skins heeft een duurzame vezel ontwikkeld, gemaakt van gerecycled oceaanplastic en SeaCell, een verbinding van algen en cellulose. Wanneer het in contact komt met water, vormt dit materiaal 3D-structuren.
• Vijvercyclus® produceert bioplastics uit suiker, die planten aanmaken uit klimaatschadelijke CO2 (denk eens aan de biologielessen op school…). Dit proces wordt benut om biologisch afbreekbare polyestervezels te produceren.
• De ontwerper Vera Roggli recyclet oude theedoeken om er nieuwe producten en decoraties van te maken.

Deze innovatieve materialen hebben hun geschiktheid voor massaproductie echter nog niet bewezen. De Deense onderzoeker Anja Bisgaard Gaede, trendexpert en een van de curatoren van Heimtextil Trends, legt uit: «Niets is 100%. Het doel moet echter zijn om zo duurzaam mogelijk te zijn.”

Haar collega Anne Maria Commandeur van het Stijlinstituut Amsterdam vult aan: “Het kost tijd. Bij de transitie van traditionele productie- en ontwerpprocessen is het de moeite waard om allereerst uit te zoeken waar fabrikanten zich op kunnen richten en wat ze kunnen veranderen en verbeteren.”

Uiterlijk en consistentie van een stof: de beslissende factoren

Het gevoel van een materiaal is voor veel consumenten de doorslaggevende factor. Met haar producten heeft Ter Molst bewezen dat synthetisch breiwerk zo zacht kan zijn als kasjmier. Wie daarentegen kiest voor een linnen gordijn van de Belgische fabrikant Libeco, houdt van de gerimpelde look. Ook te zien op de beurs waren veel boucléstoffen en tweed meubelstoffen, die duurzaam zijn en niet bang zijn voor koffievlekken. Ten slotte viel het interieurmeubilair, gemaakt met dikke wolgarens van Lanerossi, op door hun rustieke uitstraling.

Ook op de beurs was er een trend naar zacht en luxueus: glinsterende fluwelen en jacquardstoffen waren bijna overal te zien. Ook driedimensionale stoffen zijn trendy, waarvan het uiterlijk en de consistentie het gevolg zijn van hitte- en compressieprocessen.