#image_title
Alle artikelen

Architectuur en landschap: wanneer duurzaamheid rijmt met geluk

40views

Architectuur en landschap: wanneer duurzaamheid rijmt met geluk

Tegenwoordig beschouwt de architectuur de natuurlijke wereld meer dan ooit als een referentiemodel voor het ontwerp van gebouwen, en meer in het algemeen voor het landschap. Een trend die schommelt tussen de wens om formele antwoorden te vinden op de groeiende ecologische noodsituaties en de intentie om een ​​habitat te herscheppen, een ideale schuilplaats dichter bij de mens en in balans met ons ecosysteem, een bijzondere plek om jezelf te herontdekken.
In de architectuur zijn woorden als ecologie, natuurAomgeving, besparing van hulpbronnen O milieusanering Het lijkt alsof ze er altijd al zijn geweest. Maar dit is niet het geval: de zogenaamde ‘duurzame architectuur’ heeft een vrij recente geboorte. Pas sinds de jaren zestig begon er een collectief bewustzijn te ontstaan ​​over de noodzaak om onze planeet te behouden door het gebruik van energie en materialen tot een minimum te beperken. Dit nieuwe vocabulaire heeft zich in de loop van de tijd uitgedrukt via politieke keuzes en architectonische oplossingen, afhankelijk van enkele belangrijke ontwikkelingsfasen.
Eerste fase: Denk ecologisch
De eerste fase van de milieubeweging begon in de jaren zeventig, dichtbij verband met de oliecrisis, die de geïndustrialiseerde landen van het Westen, in het bijzonder de Verenigde Staten, ertoe bracht de noodzaak in te zien om te definiëren dat om nieuwe alternatieve energiebronnen te vinden.
De doelstellingen waren:

  • de vermindering van de vervuiling
  • het terugdringen van de exploitatie van natuurlijke hulpbronnen
Er ontstond al snel een nieuwe gevoeligheid voor deze kwesties, vooral in de bouwsector, en er begonnen enkele gemeenschappelijke basisprincipes te worden gedefinieerd voor een nieuwe benadering van ecologisch ontwerp:

  • oplossingen vinden die relevant zijn voor de plaats waar u ingrijpt
  • het project opzetten op basis van “ecologische” evaluaties
  • imiteer de natuur om er harmonieus in te passen
  • maak de natuur zo ‘zichtbaar’ en protagonist in het project mogelijk

Tweede fase: De zoektocht naar vorm
Sinds het midden van de jaren 80 heeft de architectuur grote milieuvraagstukken actief aangepakt door het zoeken naar vorm, maar ook door nieuwe processen en methoden van projectontwikkeling.
De belangrijkste formele verwijzingen zijn geïnspireerd op de ideeën van Frank Lloyd Wright, met de Prairiehuiseengezinswoningen waar hij samen met zijn theorieën op ingaatorganische architectuur ze vertegenwoordigen een nieuwe visie op architectuur, ervaren met een ecologische geest.
De kenmerken van een project “organische architectuur” zijn:

  • minimaliseer partities; lucht en licht moeten door de ruimtes stromen waardoor een architecturale eenheid ontstaat
  • creëer harmonie tussen het gebouw en de externe omgeving door de overhang van de horizontale oppervlakken van het huis te accentueren
  • maak het huis vrijer, menselijker en bewoonbaarder door het concept van kamers als gesloten ruimtes te elimineren
  • geef logische en menselijke proporties aan de interne en externe openingen, waardoor ze terugkomen in de hele structuur van het gebouw
  • vermijd combinaties van verschillende materialen, gebruik zoveel mogelijk één enkel materiaal waarvan de aard verbonden moet zijn met het gebouw en een uitdrukking wordt van de functie ervan
  • systemen op organische wijze als interactieve elementen in de bouwstructuur opnemen
  • zorg ervoor dat het meubilair een integraal onderdeel van het gebouw wordt

Deze reeks aanwijzingen diende om de eenheid tussen mens en natuur te bevorderen, door het gebruik van natuurlijke materialen en in de samenstelling van binnenruimtes. Zelfs vandaag de dag is dit soort ‘natuurlijke gevoeligheid’ terug te vinden in veel hedendaagse architectuurprojecten, zoals we op deze beelden kunnen zien: de natuur wordt onderdeel van de gebouwen, waardoor er een harmonieuze relatie tussen de verschillende delen van de constructie.

Bekijk ook deze 10 huizen over de hele wereld die de natuur vieren, binnen en buiten het huis

Het is niet alleen Wright die deze problemen aanpakt, maar ook veel andere ontwerpers, zoals Le Corbusier, die zich een stad voorstelt die bovenop de natuur is gebouwd, met gebouwen die zich losmaken van de grond om hun impact op het milieu te minimaliseren.

Onder de architecten die voor ons het meest eigentijds zijn, kunnen we niet anders dan gefascineerd zijn door de werken van Emilio Ambasz en James Wines van studie SITE, die in hun projecten een houding van respect en eerbied voor het landschap tot uitdrukking hebben gebracht die je versteld doet staan. Ze creëerden gebouwen die letterlijk ‘opgeslokt’ werden door vegetatie, ondergedompeld in de natuurlijke omgeving, een totale versmelting tussen binnen en buiten, met camouflage naturalistische kenmerken en delen van de structuur die volledig in de omgeving zijn geïntegreerd. Zo ontstonden iconografische projecten met een sterke visuele impact.

Naast het ontwerpaspect is de bouwsector niet blijven stilstaan ​​in het licht van de problemen van de opwarming van de aarde of het zorgwekkende nieuws over het ozongat; zij heeft actie ondernomen en is erin geslaagd met concrete antwoorden op de milieucrisis te reageren.
In 1990 vormde het American Institute of Architects (AIA) het eerste De Commissie milieubeheer (COTE) met de wens om een ​​brede reflectie te openen over bouwmaterialen en hun relatie met het milieu en het menselijk welzijn, in het bijzonder over de levenskwaliteit van mensen. Er is een classificatiesysteem gedefinieerd: LEED, dat als voornaamste doel heeft om professionals en architecten te helpen begrijpen hoe “groen” een gebouw werkelijk is en hoe goed het presteert vanuit energieoogpunt.
Deze innovatie heeft het ecologische vraagstuk op veel terreinen in het middelpunt van het debat gebracht en getransformeerd tot een van de hoofdthema’s van de lokale en internationale politiek. Tot op heden is dit projectevaluatiesysteem mondiaal geworden en is het een zeer belangrijk referentiepunt gebleken voor het creëren van bewustzijn en een vorm van verantwoordelijkheid bij alle professionals in de bouwsector.

Een “ecogebouw” ontwikkelen het is daarom essentieel om op verschillende fronten in te grijpen:

  • de planning
  • de constructie
  • operatie
Derde fase: Lde natuur is mondiaal
Bij het ontwerpen met de natuur zijn twee hoofdrichtingen te herkennen:

  • een meer ‘technologische’ en gestandaardiseerde visie die zijn wortels heeft in het onderzoek van architecten als Richard Buckminster Fuller (1895-1983)
  • een meer visie ‘natuurlijk’ dat inspiratie haalt uit theorieën van de Italiaanse architect Paolo Soleri (1919-2013) met een benadering die de twee woorden architectuur en ecologie samenvoegt: ik’Arcologie. Een systeem dat bestaat uit een reeks van additieve en plurale architecturen die samen een stedelijk landschap worden (ARCOSANTI)
Momenteel komen deze twee benaderingen in veel gebouwen samen, zodat natuur en kunstgrepen niet langer twee afzonderlijke maar complementaire entiteiten zijn. Een van de belangrijkste innovaties in deze zin is de uitvinding van verticale tuin, een methode om planten op verticale muren te kweken zonder gebruik van aarde: een idee geboren in samenwerking tussen de Franse botanicus Patrick Blanc en de architect Jean Nouvel die dit nieuwe type bekleding patenteerde.

Mogelijk bent u geïnteresseerd in het lezen van de gids: Hoe u in 7 punten een verticale tuin kunt creëren

De grootschalige ontwikkeling van verticaal groen in veel woonprojecten beoogt:

  • nabootsing van het milieu
  • hygrometrisch welzijn
  • esthetisch genot

Steeds meer in onze natuurhuisjes en architectuur versmelten, de gebouwen zijn ontworpen met natuurlijke elementen, het land en de vegetatie zijn erin geïntegreerd, er zijn groene daken, taluds en bomen op de balkons, hangende tuinen en watertanks die de gebouwen overlappen, het lijkt erop dat de ontwerpers willen om alle gestolen natuurlijke ruimte terug te geven aan mensen en steden.

In het duurzame project is er niet alleen het doel om de vervuiling te verminderen door bureaucratische praktijken of herontwikkelingsinterventies van kleine gebouwen, maar ook een nieuw educatief en economisch systeem van ruimteconstructie.
Er zijn al veel bedrijven en burgers die zijn begonnen te investeren in het efficiënter maken van hun eigendommen met energierenovatie-interventies. De toekomst is groen en brengt nieuwe werkgelegenheid voor architecten en een positief cultureel model met zich mee, met aandacht voor materialen en nieuwe technologieën: allemaal oplossingen om ons gelukkig en in harmonie te voelen op de plaatsen waar we wonen.

Wilt u meer weten over dit onderwerp, lees dan ook: 8 goede redenen om in een passiefhuis te investeren

Leave a Response