DA Chipperfield wint Pritzker Prize 2023 en Italië doet ook meeHoe word je een designverzamelaar?
Hoeveel kost het om met een architect te werken?Nieuwsgierigheid achter 5 prestigieuze internationale designprijzen
DA Chipperfield wint Pritzker Prize 2023 en Italië doet ook meeDe Afrikaanse architect Francis Kéré wint de Pritzkerprijs 20226 geweldige vrouwen van Italiaans design die je moet kennen4 architecten die geschiedenis hebben geschreven
6 geweldige vrouwen van Italiaans design die je moet kennen
De gezichten en hun respectieve iconische producten van de vrouwen die het Italiaanse design vorm gaven van de tweede helft van de twintigste eeuw tot vandaag
Is het echt zo? Helemaal niet. Hoewel numeriek kleiner dan hun mannelijke collega’s, zijn er veel vrouwelijke figuren die project na project de geschiedenis van design in Italië (en daarbuiten) hebben opgebouwd, waarbij ze leven hebben gegeven aan originele carrières geïnspireerd door de behoefte aan zelfexpressie, vruchtbare besmettingen tussen disciplines, deugdzame ondernemersvaardigheden .
Als hun aanwezigheid tegenwoordig een feit is dat niet langer in twijfel kan worden getrokken, wie zijn dan de ‘nobele moeders’ die de weg hebben vrijgemaakt voor onze geschiedenis van design? Wat zijn de recente namen waar we over zullen blijven horen?
Lina Bo Bardi is Romeins van oorsprong en Braziliaans door adoptie en is de ontwerper die meer dan wie dan ook haar Europese opleiding naar het buitenland heeft geëxporteerd en tegelijkertijd heeft gehybridiseerd.
Na een stage in het atelier van Gio Ponti en een korte maar belangrijke overgang van de redactie van het architectuurtijdschrift Domus, vloog Bardi onmiddellijk na de oorlog samen met haar echtgenoot Pietro Maria Bardi, een kunstcriticus, naar Brazilië. Ze zal een leven lang in het Zuid-Amerikaanse land blijven, gefascineerd door de Braziliaanse populaire cultuur en de mogelijkheid om deze te doordrenken met de smaak en geest van modernistische architectuur. En hier ontwierp hij een lange serie meubels die nu traditionele meesterwerken waren geworden (Italiaans of Braziliaans? Het maakt niet uit), waaronder de Bowl-fauteuil voor Arper (1951) die we op de foto zien.
Wij vinden voor u de meest geschikte professionals
Maria Cristina Mariani Dameno, of simpeler Cini Boeri, is een nobele dame van Milanese stijl, uitdrukking van een elegant en nooit opzichtig maar toch origineel bord vol technische en formele intuïties, en heeft nooit afstand gedaan van de noodzaak om de mens en zijn psychofysische behoeften centraal te stellen. in het centrum van de levenssfeer.
Tot zijn bekendste projecten behoren de Strips-bank voor Arflex van polyurethaanschuim zonder stijve structuur en met afneembare hoes om te transformeren tot bed, waarvoor hij de Compasso d’Oro won, en de Ghost-fauteuil (1987, op de foto) , ontworpen voor Fiam Italia met Tomu Katayanagi en gemaakt met een enkel deel van 12 mm gebogen glas om het ongrijpbare gevoel over te brengen van een object dat in de ruimte kan zweven.
Als architect die over de hele wereld wordt gevierd – bijvoorbeeld door zijn beroemde project van het Musée d’Orsay in Parijs – heeft hij naadloos samengewerkt tussen redactionele samenwerkingen, residentiële, interieur- en inrichtingsprojecten. Een van zijn beroemde en scherpzinnige uitspraken illustreert zijn intuïtie over de genderkwestie: “Architectuur is een beroep voor mannen, maar ik heb altijd gedaan alsof er niets is gebeurd.”
Onder zijn ontwerpprojecten zijn de Pipistrello-lamp (1965), de Sgarsul-schommelstoel van gebogen hout en de Tafel met Wielen voor FontanaArte (1980, op de foto) de geschiedenis ingegaan, een beroemd voorbeeld van ready-made dat componenten en stijl ontleent aan industriële vrachtwagens.
Met een vruchtbare persoonlijkheid, in staat om zelfs de meest banale en versleten voorwerpen te verrijken met een nieuwe decoratieve look, is zij degene met de meest scenografische roeping onder de Italiaanse ontwerpers. Beroemd om zijn creaties in de wereld van stoffering (denk aan de samenwerkingen met Baxter en Gervasoni), heeft het hem nooit aan verleidelijke blikken ontbroken in de installaties – die jaar na jaar voor de Salone del Mobile worden gemaakt zijn spectaculair – en de interventies op het gebied van stoffering. meubelaccessoires (denk bijvoorbeeld aan de jaren van zijn artistieke leiding bij Richard Ginori). Op de foto de nieuwe Cementiles voor Bisazza (2014).
Patricia Urquiola, van Spaanse afkomst maar al meer dan dertig jaar Milanese, is met zoveel enthousiasme ‘geadopteerd’ door zo’n groot aantal Made in Italy-bedrijven dat ze de laatste echte kampioen van Italiaans design is geworden.
Een echte “designster” dus, die van haar kant nooit heeft verborgen dat ze in het vrouwelijke universum talloze ideeën vindt om haar objecten tot leven te brengen: zoals in het geval van de Caboche-lamp voor Foscarini, geboren uit de observatie van een messing armband opnieuw voorgesteld in een maxi-versie, of de Crinoline fauteuil voor B&B (2009), waar de polyurethaanvezelweefsels ruimte laten, in een van de versies van het project met een meer uitgesproken decoratieve ziel, voor een waterval van bloemen.
En de jonge talenten? Er zijn steeds meer Italiaanse persoonlijkheden die zich vestigen in de lokale en internationale meubeldesignscene. Namen als Paola Lenti, Alessandra Baldereschi (op de foto haar Outline-collectie), Giorgia Zanellato, Cristina Celestino, Francesca Lanzavecchia, Elena Salmistraro, Lorenza Bozzoli zijn slechts enkele van de vrouwelijke personages waar we zeker over zullen blijven horen.
Naast de belangrijke namen is er ook een feit dat betekenisvol lijkt: het groeiende aantal studenten dat zich inschrijft voor universitaire opleidingen en ontwerpscholen, de uitstekende resultaten van vrouwelijke studenten vergeleken met hun mannelijke collega’s. Niet omdat het een wedstrijd is, maar zodat de andere helft van de hemel eindelijk erkend kan worden vanwege het talent en de vasthoudendheid die vandaag de dag zeker niet ontbreken.
Dit verhaal is gepubliceerd op 25 oktober 2016 en vervolgens bijgewerkt
Ander
De iconen van klassiek design om de allerkleinsten over schoonheid te leren
Een vrouwelijke architect – een van de eerste afgestudeerden in ons land – die het potentieel van naoorlogs design begreep en uiteindelijk enkele van de meest iconische en diepgaand innovatieve stukken in de geschiedenis van het Italiaanse meubilair ontwierp.
Dit is hoe we de rol en reikwijdte van een personage als Anna Castelli Ferrieri zouden kunnen beschrijven, aan wie we het ‘vaderschap’ te danken hebben van een van de grote klassiekers van het Italiaanse design, de serie zeer praktische opbergmeubels 4970/84 (1968) vandaag simpelweg de Componibili genoemd, gisteren als vandaag in productie voor Kartell. Dank aan haar echtgenoot Giulio Castelli, de oprichter van Kartell en een van de pioniers van het gebruik van plastic voor huishoudelijk meubilair, ook dankzij Anna’s bijdrage.