Oorspronkelijk woonde het echtpaar in Praag, maar toen hun kinderen naar school gingen, begonnen ze na te denken over verhuizen naar het platteland. Uiteindelijk viel de keuze op het dorp bij Říčany bij Praag. De locatie voldeed aan alle voorwaarden: midden in het groen en tegelijkertijd redelijk dichtbij de hoofdstad met snelle, frequente en betrouwbare treinverbindingen.

Geen van de destijds aangeboden percelen sprak de man aan, maar ze waren geïnteresseerd in een plek vlakbij het bos, die niet te koop was. Dus gingen ze naar een plaatselijk café, vonden de eigenaar van het perceel van hun dromen en overtuigden hem om hen het licht hellende perceel met uitzicht op het groen te verkopen.

Het braakliggende perceel ontstond door het opdelen van een grotere eenheid en bevond zich in een nieuw opkomend deel van het dorp. Hij had het voordeel dat hij slechts één directe buur had. Aan de andere kant was er een gemeentelijk perceel bestemd voor de weg, aan de andere kant was er onbebouwbare grond. Qua uitstraling waren de omliggende bebouwing zeer divers. Er bestonden geen strengere ontwikkelingsregels die het gebied op enige zinvolle wijze zouden sturen. De opdracht aan de architect was om een ​​gebouw te realiseren dat niet extravagant zou zijn en voldoende zou passen in de omliggende bestaande en verwachte nieuwe ontwikkelingen.

Vrienden van school

De keuze voor een architect was duidelijk: Richard Růžička van studio Kompozitura, een klasgenoot van de basisschool van de eigenaar, kreeg de leiding over het project. “We grapten altijd dat hij op een dag een huis voor me zou tekenen, en uiteindelijk is dat ook echt zo geworden”, herinnert de eigenaar zich en voegt eraan toe: “Maar we waren niet bepaald gemakkelijke klanten. Ik heb heel precieze ideeën over dingen en sta erop. Daarom hebben we samen gezocht naar een oplossing die technisch aan de architectonische eisen zou voldoen en functioneel en esthetisch bij ons zou passen. We wisten vanaf het begin dat we vooral een grote en goed verlichte woonkamer wilden en ook een terras waar we de zonsondergang konden zien. Een andere vereiste was een klein appartement op de begane grond – nu is er een studeerkamer en accessoires, maar als het nodig is, voor ons of voor onze bejaarde moeders, zal daar fijn barrièrevrij wonen zijn. De architect ging uit van deze eisen en wij hebben zijn tekeningen afgestemd op onze ideeën.”

Richard Růžička voegt hieraan toe: “We hebben het project op het perceel zo geconfigureerd dat het de aangrenzende weg met zijn massa afschermt, ook al is het niet bijzonder druk, en dat de belangrijkste woonkamers voornamelijk uitkomen op het tuingedeelte, dat goed op de tuin is gericht. kardinale punten. De indeling en locatie van het gebouw creëerden natuurlijke privacy voor investeerders.”

Een wonder in twee jaar tijd

Enkele maanden na de aankoop van de grond verwerkte de architect de bouwvergunning en in het voorjaar begon de bouw. “En we verhuisden precies binnen een jaar, dus we hadden tijd voor onze zoon om naar de eerste klas van de plaatselijke school te gaan, en zelfs van tevoren”, herinnert de eigenaar zich. Hoe gebeurde het zo snel? “De sleutel was absoluut dat we alles tot in detail hadden voorbereid. Elk detail werd zorgvuldig in het implementatieproject ingevoerd en gecommuniceerd met de toeleverende bedrijven, zodat iedereen wist wat te doen en wanneer. In eerste instantie was het misschien niet prettig voor de bedrijven, maar ik denk dat uiteindelijk iedereen het op prijs stelde dat ze duidelijke barrières hadden om doorheen te navigeren, en dus ging de bouw met succes door.”

Een goede communicatie en het feit dat mensen persoonlijk op de bouwplaats aanschuiven, vindt hij het allerbelangrijkste. “Om met de leveranciers te kunnen onderhandelen, moeten ze prettig zijn en moet ik zin hebben om met ze te communiceren, anders zou het me niet lukken”, aldus de eigenaar.

Ook architect Richard Růžička vindt communicatie en samenwerking cruciaal: “In principe kan gezegd worden dat het op de bouwplaats is zoals in het leven. Alle relaties zijn belangrijk en je weet nooit hoeveel totdat je beseft dat ze niet goed zijn. Voor zover wij weten is het vertrouwen tussen de architect en de investeerder primair, aangezien alle verdere stappen hierop zijn gebaseerd. Als u en de investeerder op dezelfde lijn zitten, is alles eenvoudiger en wordt de hele moeilijke reis voor iedereen gemakkelijker. Wij werken zo aan projecten dat het een voortdurende dialoog is tussen ons en de opdrachtgevers. We hebben de investeerders alles uitgelegd en het grote voordeel was dat ze alles heel goed begrepen en zelf actief op zoek gingen naar verschillende opties en voor- en nadelen van de voorgestelde oplossingen.”

Zelfsturend

Op de bouwplaats waren ruim een ​​dozijn bedrijven, één hoofdaannemer en veel onderaannemers aanwezig. Hun coördinatie werd uiteindelijk door de eigenaren zelf overgenomen. “Het was echt uitdagend en soms ook spannend, elke dag verdeelden en verdeelden we ’s ochtends de klussen en ’s middags kwamen we kijken wat er gedaan was, of bestelden we wat reparaties als we niet tevreden waren. Vooral tegen het einde van de bouw, toen de werkzaamheden werden afgerond, liepen er misschien vijftien mannen uit zes verschillende beroepen tegelijk door het huis”, herinnert de eigenaar zich lachend. Het werk werd echter beloond en binnen een jaar was het huis klaar en bewoonbaar.

Een perfect functionerend apparaat

Het interieur is op dezelfde manier tot stand gekomen als het hele huis – de architect heeft een voorstel ingediend, dat vervolgens met de eigenaren is besproken en tot in het kleinste detail is aangepast, waarbij een deel van de uitrusting op maat is gemaakt en een deel uit winkels komt . Een positieve rol werd gespeeld door de vergelijkbare houding van de auteur van het project en de eigenaren, waardoor een uitstekend functionerend geheel ontstond.

De woonruimte op de begane grond staat in open verbinding met de tuin op het zuidwesten, waar deze wordt afgesloten door een deel met houten lambrisering aan de buitenkant, waarboven zich een terras op de bovenverdieping bevindt. Naast de woonruimte is er ook een studeerkamer en voorzieningen, terwijl er boven kamers zijn voor de eigenaren en kinderen met een kleedkamer en een badkamer en bijkeuken. “Ik vind het onpraktisch om een ​​wasruimte en droger op de begane grond te hebben, zoals bij de meeste huizen het geval is, terwijl ik de vuile was naar beneden zou moeten dragen en dan de schone was naar boven zou moeten dragen en het in de kasten zou moeten opruimen.” legt de eigenaar uit.

Onverwachte bonussen

Het huis werd na de intrek nog enige tijd afgebouwd, maar nu werkt het precies volgens de ideeën van de eigenaar, die er niets aan zou veranderen, zij is er helemaal tevreden mee. Een onverwachte bonus voor haar was het terras boven de keuken, dat niet in de oorspronkelijke eisen was opgenomen. “Het is mijn favoriete plek, een ontspanningszone waar ik mijn privacy en rust heb, en ik slaap hier zelfs in de zomer.”

De tweede aangename verrassing kwam van de energiecrisis. Het huis wordt standaard verwarmd met gas, heeft herstel en maakt gebruik van materialen die de warmte goed accumuleren, dus vóór de crisis betaalden ze slechts 13 duizend per jaar voor verwarming, wat geweldig was. Na de prijsstijging leek het er echter op dat de prijs zou stijgen naar bijna 70.000 per seizoen. Dus bestelde de eigenaar hout, en de hele winter moesten ze het doen met de open haard, die dankzij het goede energiebeheer van het huis het hele gebouw voldoende verwarmde, hoewel het oorspronkelijk meer als esthetisch en emotioneel element bedoeld was. “Beneden in de hoofdruimte was het heerlijk warm, boven iets kouder, maar van de kou hebben we zeker geen last gehad”, besluit de eigenaar tevreden.

AUTEUR: Ing. boog. Richard Růžička, Samenstelling
Het architectenbureau Kompozitura werd in 2010 opgericht door Ing. architect Richard Růžička en Ing. boog. Tomáš Andrle. De studio houdt zich voornamelijk bezig met woningbouw, namelijk alle fases van het project, dat wil zeggen vanaf de studie tot en met de realisatie van het gebouw. De portefeuille omvat eengezinswoningen, appartementsgebouwen, maar ook ontwikkelingen van grotere gebieden, publieke gebouwen, oplossingen voor de publieke ruimte, sociale en medische voorzieningen.

Basisinformatie over het project

• Architect Richard Růžička, Compositie
• Bebouwd gebied 187 m²
• Bruikbare oppervlakte 246 m²
• Circuit ontwerp keramisch metselwerk
• Isolatie een combinatie van polystyreen en minerale isolatie
• Facade gevelpleisterwerk, houten geventileerde gevel
• Dak dakbedekking van golfplaten
• ramen houten met drievoudig isolatieglas
• Binnendeuren gelakt hout
• Vloeren houten drielaagse planken
• Verwarming gasboiler, inbouwhaard

Dit artikel vond u in Dům&Zahrada tijdschrift nr. 11/2023.

Bron: Dům&Zahrada, www.kompozitura.cz